پاسخ : ساخت دوچرخه برقی با موتور تکفاز به چه درایوری نیاز داره؟
خیر این شاسی وسیله نقلیه نیست !
فاجعه غیر مهندسیه ...
اینهمه وزن اضافه با کاربری حمل بار اونم غیر استاندارد ، بدون رعایت الفبای شاسی وسیله نقلیه مثل اینه پول و باتری و موتور و درایور و بقیه رو از اینطرف برداری از اونطرف عینا بریزی توی سطل زباله .
یه چیزی دستمایه مضحکه خاص و عام میشه ...
شما که فرضا میخوای وسیله نقلیه برقی بسازی همینجور عادی مشکل تامین انرژی داری که نباید بری یه همچین اسباب بازی با ضریب آیرودینامیک یکم مونده به سطح صاف و CD یک رو بکنی بیس کارت .
حداقل یک بدنه آیرودینامیک معادل استاندارد اتومپبیل میخوای ( که وسیله نقلیه برقی ضریب ایرودینامیکش از خودروهای عادی خیلی باید پایین تر باشه )
ولی حالا با ارفاق میگیم رنج حدود ۰.۳۵ خودروهای کلاسیک هم قبوله ...
برای تامین شاسی و بدنه بدترین فرمش اینه تشریف میبرید شاسی یدونه مینی اتوموبیل استاندارد از همونایی که مثال زدم رو بر میدارید که حداقلهای وسیله نقلیه رو داشته باشه .
تجهیزات برقی و باتریهاش زیر کاور و آب بندی شده باشه ..سقفی که میخوای روش پنل خورشیدی ببندی رو داشته باشه ( این اسباب بازی بالا سقفش کجاست ؟ )
و خیلی چیزای دیگه که اتوموبیلهای رده خارج ۶ دهه قبل هم دارن ... این سه چرخه مشابه تکنولوژی ۴۰ سال قبل هندی پاکستانیا هیچکدومش رو نداره .
احتمالا یک هدفی از مثال زدن اون چند تا ماشین قرن بیستمی مد نظر بود که یکم راجع به این اتوموبیلها تحقیق کنید متوجه مزایای نسبی و سطح بالای مهندسی در عین سادگی اشون میشید .
قرن ۲۱ در ایران موتور سیکلت رو بر میدارن یه گاری پشتش میبندن مثلا وانته ! ( ظرفیت و کیفیت و ایمنی و کاربردی بودنش بماند ) ...
با تکنولوژی دهه ۵۰ میلادی سیتروئن دایان روی یک شاسی ساده ولی بسیار منعطف با پتانسیل بالا حدود ۱۲ نوع اتاق با کاربری های مختلف عرضه میکرد شامل وانت ( تحت عنوان ماهاری ) و استیشن هم بود !
دایان زمانی سیستم تعلیق ۴ چرخ مستقل داشت که خودروهای لوکس هم حداقل محور عقبشون غیر مستقل بود ( بقیه که هر دو محور غیر مستقل بودن ) ...
از ابتکارات این شاسی تعلیق این ۴ چرخ جمعا با ۲ فنر و ۲ کمک فنر بود !
طراح سیستم رو جوری در نظر گرفته بود که بدون استفاده از تعلیق مولتی لینک چهار چرخ کنترلهای خاص پیش نیاز زوایای چرخ و محورها رو با همین سیستم ارائه میکرد ( سیتروئن از قدیم به قابلیتهای شاسی که در عین نرم بودن بسیار منعطف و کاربردی و ایمن بودن معروف بوده و هست ... این موارد تصادفی بوجود نیومدن ، پشتش کلی تکنیک و هزینه تحقیق و توسعه همراه سابقه قرار داره )
دایان تقریبا هم وزن خودش میتونست بار حمل کنه که طبق استانداردهای امروز هم بسیار بالای رنج محسوب میشه ...
اکثر وسایل نقلیه پیشرفته امروزی به زحمت بتونن معادل ۵۰ درصد وزنشون ظرفیت حمل مسافر و متعلقات داشته باشن ...
نوشته اصلی توسط looking_for
نمایش پست ها
فاجعه غیر مهندسیه ...
اینهمه وزن اضافه با کاربری حمل بار اونم غیر استاندارد ، بدون رعایت الفبای شاسی وسیله نقلیه مثل اینه پول و باتری و موتور و درایور و بقیه رو از اینطرف برداری از اونطرف عینا بریزی توی سطل زباله .
یه چیزی دستمایه مضحکه خاص و عام میشه ...
شما که فرضا میخوای وسیله نقلیه برقی بسازی همینجور عادی مشکل تامین انرژی داری که نباید بری یه همچین اسباب بازی با ضریب آیرودینامیک یکم مونده به سطح صاف و CD یک رو بکنی بیس کارت .
حداقل یک بدنه آیرودینامیک معادل استاندارد اتومپبیل میخوای ( که وسیله نقلیه برقی ضریب ایرودینامیکش از خودروهای عادی خیلی باید پایین تر باشه )
ولی حالا با ارفاق میگیم رنج حدود ۰.۳۵ خودروهای کلاسیک هم قبوله ...
برای تامین شاسی و بدنه بدترین فرمش اینه تشریف میبرید شاسی یدونه مینی اتوموبیل استاندارد از همونایی که مثال زدم رو بر میدارید که حداقلهای وسیله نقلیه رو داشته باشه .
تجهیزات برقی و باتریهاش زیر کاور و آب بندی شده باشه ..سقفی که میخوای روش پنل خورشیدی ببندی رو داشته باشه ( این اسباب بازی بالا سقفش کجاست ؟ )
و خیلی چیزای دیگه که اتوموبیلهای رده خارج ۶ دهه قبل هم دارن ... این سه چرخه مشابه تکنولوژی ۴۰ سال قبل هندی پاکستانیا هیچکدومش رو نداره .
احتمالا یک هدفی از مثال زدن اون چند تا ماشین قرن بیستمی مد نظر بود که یکم راجع به این اتوموبیلها تحقیق کنید متوجه مزایای نسبی و سطح بالای مهندسی در عین سادگی اشون میشید .
قرن ۲۱ در ایران موتور سیکلت رو بر میدارن یه گاری پشتش میبندن مثلا وانته ! ( ظرفیت و کیفیت و ایمنی و کاربردی بودنش بماند ) ...
با تکنولوژی دهه ۵۰ میلادی سیتروئن دایان روی یک شاسی ساده ولی بسیار منعطف با پتانسیل بالا حدود ۱۲ نوع اتاق با کاربری های مختلف عرضه میکرد شامل وانت ( تحت عنوان ماهاری ) و استیشن هم بود !
دایان زمانی سیستم تعلیق ۴ چرخ مستقل داشت که خودروهای لوکس هم حداقل محور عقبشون غیر مستقل بود ( بقیه که هر دو محور غیر مستقل بودن ) ...
از ابتکارات این شاسی تعلیق این ۴ چرخ جمعا با ۲ فنر و ۲ کمک فنر بود !
طراح سیستم رو جوری در نظر گرفته بود که بدون استفاده از تعلیق مولتی لینک چهار چرخ کنترلهای خاص پیش نیاز زوایای چرخ و محورها رو با همین سیستم ارائه میکرد ( سیتروئن از قدیم به قابلیتهای شاسی که در عین نرم بودن بسیار منعطف و کاربردی و ایمن بودن معروف بوده و هست ... این موارد تصادفی بوجود نیومدن ، پشتش کلی تکنیک و هزینه تحقیق و توسعه همراه سابقه قرار داره )
دایان تقریبا هم وزن خودش میتونست بار حمل کنه که طبق استانداردهای امروز هم بسیار بالای رنج محسوب میشه ...
اکثر وسایل نقلیه پیشرفته امروزی به زحمت بتونن معادل ۵۰ درصد وزنشون ظرفیت حمل مسافر و متعلقات داشته باشن ...
دیدگاه