پاسخ : رادیو کنترل با برد 300کیلو متر
دوستان گرامی بهتره مخابرات فضایی را ملاک مقابسه قرار ندهند ... در ارتباط با سفاین فضایی گرچه از توان بالایی استفاده نمیشود ( به دلیل در اختیار نبودن منابع پر توان در سفاین که محدود به پنلهای خورشیدی و در برخی موارد باتری های اتمی میگردد که گاه حداکثر توان با دور شدن از خورشید به زیر 500 وات نزول میکند ) ولی به دلیل دید مستقیم از فضای کاملا خالی ( عوامل جوی ، گرد و غبار ، پارازیتهای صنعتی ) و انتخاب فرکانس مناسب گاهی توان فرستنده از 15 وات نیز تجاوز نمینماید ....ولی متقابلا باید به خاطر داشته باشیم برای دریافت امواج از فاصله ای بیشتر از 4 ساعت نوری نیاز به بشقابی با قطر 30 تا 60 متر میباشد که شاید در کل کره زمین تعداد محدودی از آنها موجود باشد به علاوه اینکه تنها هزارم میلی رادیان اختلاف زاویه بین دیشهای گیرنده و فرستنده میتواند سبب گسسته شدن ارتباط گردد ....تنظیم این زاویه برای گیرنده های زمینی به دلیل لرزشهای بسیار کوچک زمین دشوارهای خاص خود را را دارد برای دیش کوچک فرستنده نیز وجود مدار کنترل مکانیکی فوق دقیق را اجتناب ناپذیر میسازد که از فن آوری های خاص ارتباطات بین سیاره ای میباشد ...
و اما در مورد این سوال این دوستمان قاعدتا منطقی ترین انتخاب استفاده از ماژولهای sim و خطوط تلفن همراه میباشد ... در مرحله دوم نیز استفاده از کارتهای شبکه بیسیم و دریافت مجوز ( که البته طی مراحل قانونی آن بسیار دشوار میباشد ) گزینه بهتری را تشکیل میدهد و مزیت اصلی آن نیز استفاده از تجهیزات کاملا استاندارد است
در نهایت ساخت فرستنده با برد بالا در موج کوتاه به دلیل عدم ثبات کافی پیشنهاد نمیگردد در محدوده فرکانسهای 30 تا 170 مگاهرتز در صورت دریافت مجوز ، با توان کمتر امکان رسیدن به این برد میسر میباشد .
در مورد مدولاسیون Single-sideband یا SSB که دوستان اشاره کردند علیرغم استفاده از قدرت کمتر به دلیل روشهای پیچیده تر در آشکارسازی انتخاب مناسبی نخواهد بود
دوستان گرامی بهتره مخابرات فضایی را ملاک مقابسه قرار ندهند ... در ارتباط با سفاین فضایی گرچه از توان بالایی استفاده نمیشود ( به دلیل در اختیار نبودن منابع پر توان در سفاین که محدود به پنلهای خورشیدی و در برخی موارد باتری های اتمی میگردد که گاه حداکثر توان با دور شدن از خورشید به زیر 500 وات نزول میکند ) ولی به دلیل دید مستقیم از فضای کاملا خالی ( عوامل جوی ، گرد و غبار ، پارازیتهای صنعتی ) و انتخاب فرکانس مناسب گاهی توان فرستنده از 15 وات نیز تجاوز نمینماید ....ولی متقابلا باید به خاطر داشته باشیم برای دریافت امواج از فاصله ای بیشتر از 4 ساعت نوری نیاز به بشقابی با قطر 30 تا 60 متر میباشد که شاید در کل کره زمین تعداد محدودی از آنها موجود باشد به علاوه اینکه تنها هزارم میلی رادیان اختلاف زاویه بین دیشهای گیرنده و فرستنده میتواند سبب گسسته شدن ارتباط گردد ....تنظیم این زاویه برای گیرنده های زمینی به دلیل لرزشهای بسیار کوچک زمین دشوارهای خاص خود را را دارد برای دیش کوچک فرستنده نیز وجود مدار کنترل مکانیکی فوق دقیق را اجتناب ناپذیر میسازد که از فن آوری های خاص ارتباطات بین سیاره ای میباشد ...
و اما در مورد این سوال این دوستمان قاعدتا منطقی ترین انتخاب استفاده از ماژولهای sim و خطوط تلفن همراه میباشد ... در مرحله دوم نیز استفاده از کارتهای شبکه بیسیم و دریافت مجوز ( که البته طی مراحل قانونی آن بسیار دشوار میباشد ) گزینه بهتری را تشکیل میدهد و مزیت اصلی آن نیز استفاده از تجهیزات کاملا استاندارد است
در نهایت ساخت فرستنده با برد بالا در موج کوتاه به دلیل عدم ثبات کافی پیشنهاد نمیگردد در محدوده فرکانسهای 30 تا 170 مگاهرتز در صورت دریافت مجوز ، با توان کمتر امکان رسیدن به این برد میسر میباشد .
در مورد مدولاسیون Single-sideband یا SSB که دوستان اشاره کردند علیرغم استفاده از قدرت کمتر به دلیل روشهای پیچیده تر در آشکارسازی انتخاب مناسبی نخواهد بود
دیدگاه