کامپیوتر در هزارتوی تاریخ

[arsalan681]

نسل چهارمیآها؛ اجداد رایانهآهای امروزی

نسل چهارمیآها؛ اجداد رایانهآهای امروزی
تکامل رایانه ها در نیمه دوم دهه 60 میلادی هم ادامه پیدا کرد و رویدادهای کوچک و بزرگ فراوانی در این زمینه رخ داد.

در سال 1966 شرکت HP هم وارد رقابت با آی بی ام و دیگر شرکت های معدودی شد که رایانه های مختلفی طراحی می کردند. این شرکت رایانه ای به نام HP-2116 عرضه کرد که در محیط های اداری و تجاری قابل استفاده بود. نکته مهم در مورد این رایانه آن بود که قدرت پردازش مناسبی داشت که پیش از این تنها در رایانه های غول پیکر مشاهده شده بود.

یکی دیگر از مزایای این رایانه پشتیبانی از چندین زبان برنامه نویسی اعم از بیسیک، فورترن، Algol بود.
در سال 1969 شرکت دیگری به نام دیتاجنرال، یک ریزرایانه یا مینی کامپیوتر به نام Nova را طراحی کرد. این رایانه کوچک 8000 دلار قیمت داشت و 50 هزار واحد از آن طراحی و عرضه شد. Nova یکی از اولین ریزرایانه های 16 بیتی بود و عرضه آن راه را برای افزایش توان پردازش رایانه ها باز کرد. تا قبل از آن حداکثر توان پردازش اکثر رایانه ها 8 بیت بود.

در این رایانه ها همچنین از نیمه هادی های جدیدی در ابعاد متوسط موسوم به MSI استفاده شده بود که توسط شرکت فیرچالد ساخته شده بودند. در مدل های بعدی رایانه نوا از مدارها و نیمه هادی های بزرگتر با توان پردازش بالاتر استفاده شد. یکی از مهم ترین پیشرفت های فنی این رایانه وجود یک پردازشگر مرکزی بود که در آن از 15 آی سی استفاده شده بود. این مساله در آن زمان بی سابقه بود.
در سال 1973، محصول جدیدی به نام TV Typewriter اختراع شد که توسط دان لنکستر طراحی شده بود. این محصول نمایش اطلاعات به صورت متنی را بر روی صفحات تلویزیون های عادی ممکن می کرد.
در واقع TV Typewriter سیستم فعلی تله تکست محسوب می شود.

در این محصول 120 دلاری از دو برد حافظه استفاده شده بود و با استفاده از آن امکان ذخیره سازی حداکثر 512 کاراکتر وجود داشت. این اطلاعات در 16 خط ظاهر می شدند و در هر خط هم 32 کاراکتر ظاهر می شد. این اختراع هم تاثیر قابل توجهی بر روی دنیای رایانه داشت.
عرضه رایانه های نسل چهارم با اختراعات گروهی از پژوهشگران شرکت اینتل آغاز شد. این گروه موفق به ابداع ریزپردازنده هایی شدند که از قدرت و توان پردازش بسیار بیشتری در مقایسه با پردازنده های قدیمی برخوردار بودند.

نسل سوم ریزپردازنده ها در واقع نمونه های کوچک شده نمونه های مورد استفاده از در رایانه های mainframe بودند، اما نسل چهارم ریزپردازنده ها به طور کامل و از اساس متفاوت بودند. رایانه های مبتنی بر ریزپردازنده های نسل چهارم از نظر سرعت و توان محاسباتی قابلیت های کمتری داشتند و برای بازارهای متفاوتی طراحی شده بودند.

در واقع این رایانه ها بازارهای خانگی و تجاری کوچک تر را هدف گرفته بودند.حتی رایانه های امروزی هم در اساس متعلق به نسل چهارم هستند و هر چند از نظر سرعت پردازش و قدرت محاسباتی بسیار پیشرفت کرده اند، اما تفاوت ماهوی با رایانه های دهه 70 ندارند.

شرکت اینتل در 15 نوامبر سال 1971 اولین ریزپردازنده تجاری جهان را طراحی و عرضه کرد. این ریزپردازنده که 4004 نام داشت برای استفاده در یک ماشین حساب ژاپنی که توسط شرکت Busicom ساخته شده بود، طراحی گردید. با استفاده از چنین پردازنده ای در درون یک ماشین حساب توان و قدرت محاسباتی آن به میزان چشمگیری افزایش یافت.

یکی دیگر از ریزپردازنده های شرکت اینتل که به فاصله کوتاهی عرضه شد، تراشه های موسوم به RAM بود که طراحی و ساخت آن بر مبنای اختراع رابرت دنارد از شرکت آی بی ام صورت گرفت. RAM ها اصول کار و عملکرد رایانه ها را از اساس متحول کردند.

RAM معروف ترین حافظه مورد استفاده در رایانه هاست . به این حافظه از آنجایی که دسترسی به آن بلافاصله ممکن است random access میآگویند. نقطه مقابل RAM را Serial Access Memory یا (SAM) می نامند. همانطور که از نام RAM پیداست اطلاعات را به صورت سریال و مانند نوار کاست نگهداری می کند .

در SAM اگر دیتایی در دسترس نباشد کلیه اطلاعات چک میآشوند تا در نهایت به اطلاعات مورد نظر برسد . کاربرد SAM در حافظه به صورت بافر بیشتر است . اما در RAM در هر لحظه ای که بخواهید میآتوانید به دیتای مورد نظر دسترسی داشته باشید.

[arsalan681]

نخستین ابررایانه با پردازش 150 میلیون محاسبه در ثانیه

نخستین ابررایانه با پردازش 150 میلیون محاسبه در ثانیه

ریزپردازنده های 4004 که در زمان عرضه در دهه 70 میلادی انقلابی به پا کردند، در هر ثانیه تنها می توانستند 60 هزار دستور را اجرا کنند. اما پردازنده هایی که جایگزین آنها شدند، هم سرعت و هم قدرت پردازش بیشتری داشتند.

پردازنده های 8008 و 8080 اینتل که در بسیاری از رایانه های مجهز به سیستم عامل CP/M مورد استفاده قرار گرفتند و همین طور ریزپردازنده های 8086 و 8088 از جمله این نمونه های جدید بودند. در دهه 70 شرکت آی بی ام در بسیاری از رایانه های ساخت خود از سخت افزارهای سازگار با پردازنده 8086 اینتل استفاده می کرد.

البته در آن زمان طراحی و ساخت ریزپردازنده تنها محدود به اینتل نبود و چند شرکت رقیب دیگر هم در این زمینه فعال بودند، اما اینتل با گذشت مدت زمان کوتاهی توانست رقبا را از دور خارج کند و به عنوان مهم ترین شرکت سازنده تراشه مطرح شود.

یکی دیگر از تحولات مهم دهه 70 میلادی عرضه ابر رایانه ها بود. در حالی که رایانه ها به تدریج در شرکت ها و ادارات به کار گرفته می شدند، ابررایانه های قدرتمند هم با استفاده از فناوری آی سی طراحی می شدند. در سال 1976، ابر رایانه Cray-1 روانه بازار شد. Cray-1 توسط فردی به نام سیمور کری طراحی و ساخته شده بود. وی در سال 1972 کار در شرکتی به نام Control Data را کنار گذاشته بود تا شرکت خودش را تاسیس کند.

این ابررایانه ظاهری شبیه به نعل اسب داشت و با اعمال برخی تغییرات در آی سی های آن سرعت پردازش آن به میزان قابل ملاحظه ای بیشتر شده بود. یکی دیگر از فناوری های به کار گرفته شده در این ابررایانه Vector processing بود. در قالب این فناوری از یک دستور مجزا برای اجرای یک عملیات واحد بر روی بسیاری از متغیرها استفاده می شد. این نحوه پردازش اطلاعات از چهار دهه پیش تاکنون یک اصلی بنیادی ابررایانه ها بوده است.

Cray-1 قادر به انجام 150 میلیون محاسبه در هر ثانیه بود که رکوردی بی نظیر در زمان خود محسوب می شد. از این ابررایانه 85 دستگاه تولید شد و هر یک به قیمت 5 میلیون دلار به فروش رسید. Cray-1 مجهز به یک پردازنده مرکزی بود که با همکاری چند شرکت نوپا و خلاق رایانه ای طراحی شده بود.
اما در کنار عرضه ابررایانه ها، عرضه رایانه های کوچک و mainframe ها هم کماکان ادامه داشت. قبل از عرضه ریزپردازنده ها در اوایل دهه 70 ، رایانه ها به طور کلی بسیار بزرگ بوده و محصولاتی به شدت گران بها محسوب می شدند که تنها شرکت ها و موسسات بزرگ می توانستند آنها را خریداری کنند. به همین علت تنها در شرکت های مشهور، دانشگاه ها، نهادهای مهم دولتی می شد اثری از رایانه ها را مشاهده کرد.

از سوی دیگر کاربران رایانه ها هم افرادی متخصص و حرفه ای بودند و هر کسی نمی توانست از رایانه ها استفاده کند. این افراد که معمولا در تعامل با خود رایانه نبودند و در عوض وظایفی را برای رایانه ها تعریف می کردند تا آنها خودشان این وظایف را انجام دهند. وقتی که رایانه وظایف محول شده را به طور کامل انجام می داد، کاربران آن می توانستد خروجی آن را جمع آوری کرده و در قالب کارت های پانچ شده یا نمونه های مشابه تحویل بگیرند.

این نحوه عملکرد رایانه ها بسیار وقت گیر و خسته کننده بود، به گونه ای که در برخی سازمان ها ساعت ها یا حتی روزها طول می کشید تا یک رایانه وظیفه محول شده را انجام دهد و خروجی مورد نظر را ارائه دهد. یک شیوه تعاملی تر برای استفاده از رایانه ها به گونه ای که در دنیای تجارت مناسب تر باشد، از اواسط دهه 60 میلادی به بعد ابداع شد.

ترمینال های تله تایپ برای رایانه های جدید ابداع شدند تا در آن واحد چند نفر بتوانند از یک رایانه و امکانات ان استفاده کنند. این شیوه به خصوص برای استفاده از رایانه های mainframe به کار گرفته شد. استفاده از شیوه یاد شده کاربرد برنامه های تجاری را تسریع کرد و مهندسان و متخصصان دیگر علوم را هر چه بیشتر به استفاده از رایانه ها ترغیب نمود.

در دهه 70 میلادی باز هم تحولات بیتشری رخ داد و از جمله با قدرتمندتر شدن رایانه ها هر کاربر می توانست به طور اختصاصی از یک پردازنده استفاده کند. در همین دهه بود که اصطلاح شخصی کم کم برای رایانه ها به کار گرفته شد. برخی از اولین نمونه های رایانه های شخصی، مینی کامپیوترهایی مانند LINC و PDP-8 و بعدها VAX بودند. از سوی دیگر سه شرکت رایانه ای Digital Equipment Corporation یا (DEC)، Data General، Prime Computer هم در این زمینه پیشتاز بودند.

[arsalan681]

پاسخ : کامپیوتر در هزارتوی تاریخ

رایانهآهای شخصی از راه میآرسند
رایانه Altair از جمله رایانه هایی بود که اختراع آن موجب توسعه رایانه، سخت افزار و نرم افزار توسط شرکت هایی مانند اپل و مایکروسافت شد.

مایکروسافت که تازه شکل گرفته بود و به دنبال کسب درآمد از دنیای رایانه بود زبان برنامه نویسی Altair BASIC را ابداع کرد. این نرم افزار اولین نرم افزاری بود که توسط مایکروسافت طراحی شد و اگر چه چندان موفق نبود، اما برای این شرکت بسیار رهگشا بود.

نسل دوم مینی کامپیوترها که در اواخر دهه 70 عرضه شدند، با استقبال خوره های رایانه مواجه شدند و دهها مدل کیت مختلف برای آن ها طراحی شد. همین مینی کامپیوترها موجب شکل گیری رایانه های خانگی شدند. البته این نوع رایانه ها برای استفاده تجاری چندان مناسب نبودند و کارآیی چندانی نداشتند.

رایانه های غول پیکر تجاری دهه 70 میلادی به نوعی همه کاره بوده و نیازهای شرکت ها و موسسات مختلف را برطرف می کردند. رایانه های خانگی بیشتر برای رفع نیازهای آموزشی و تفریح و سرگرمی طراحی شده بودند و به غیر از آن استفاده چندانی نداشتند. لذا کماکان رایانه یک وسیله لوکس تلقی می شد که خرید آن برای استفاده خانگی چندان توجیهی نداشت.

البته شرایط کم کم تغییر کرد و برخی برنامه های کاربردی و نرم افزارهای اداری برای استفاده در رایانه های خانگی هم طراحی شد. در اواخر دهه 70 میلادی استفاده از رایانه ها برای آموزش زبان های مختلف برنامه نویسی و اجرای بازی های رایانه ای فراگیرتر شد. البته رایانه ها برای قشر متوسط جامعه کماکان گران قیمت بودند.

البته آنهایی که بیشتر به فناوری علاقهآمند بودند از رایانه ها برای طراحی مدل های مختلف و به عنوان مثال مدارهای الکترونیک و برخی شبیه سازی ها استفاده می کردند.

از جمله دیگر کشورهایی که در زمینه ساخت مینی کامپیوترها فعال بودند، می توان به فرانسه اشاره کرد. این کشور هم در دهه 70 با تلاش شرکتی به نام R2E موفق به ساخت مینی کامپیوتر شد. R2E توسط دو مهندس سابق شرکت Intertechnique به نام های آندره ترونگ تی و فرانسوا گرنل تاسیس شد. R2E در سال 1973 موفق به ساخت یک مینی کامپیوتر به نام Micral N شد که در آن از پردازنده اینتل 8008 استفاده شده بود.

مهم ترین حسن Micral N قیمت مناسب آن بود. قیمت این رایانه یک پنجم قیمت PDP-8 و معادل 1300 دلار در آن زمان بود. حافظه این رایانه با پردازنده 500 کیلوهرتزی تنها 16 کیلوبایت بود. بردهای مختلفی اعم از بردهای آنالوگ، دیجیتال ، حافظه و فلاپی دیسک در رایانه یاد شده گنجانده شده بود.

رایانه یاد شده مجهز به یک سیستم عامل اختصاصی به نام Sysmic بود که البته بعدها Prologue نام گرفت. شرکت R2E در سال 1978 توسط شرکت دیگری به نام Groupe Bull خریداری شد. Groupe Bull تولید این رایانه را ادامه داد،آاما علاقه ای به سرمایه گذاری در بازار رایانه های شخصی نداشت. جالب آنکه این رایانه ها تا سال 1992 در باجه های اخذ عوارض در بزرگراه های فرانسه مورد استفاده قرار می گرفتند ولی بعد از آن به طور کامل کنار گذاشته شدند.

در آمریکا Altair 8800 و Apple I محبوب ترین مینی کامپیوترهایی بودند که در حدود سال 1975 به بازار آمدند. این رایانه ها مجهز به تراشه های پردازنده ارزان قیمت 8 بیتی بودند. این نوع پردازشگرها برای استفاده های اداری و تفریحی اولیه کافی بودند. در سال 1977، عرضه رایانه های از قبل مونتاژ شده هم آغاز شد. از جمله مشهورترین و شناخته شده ترین مدل های این رایانه ها می توان به Apple II،آ Commodore PET، TRS-80اشاره کرد. در میان این رایانه ها TRS-80 مورد توجه منتقدان و پژوهشگران حوزه رایانه قرار گرفت.

این سه رایانه آغازگر عصر رایانه های شخصی برای استفاده عموم بودند. نصب تعداد بیشتری برنامه کاربردی بر روی این رایانه ها ممکن بود که از جمله آنها می توان به انواع بازی، نرم افزار پردازشگر لغات، spreadsheets اشاره کرد.

در همین ایام بود که شرکت آی بی ام هم رایانه های جدید و اختصاصی خود به نام IBM-PC را عرضه کرد. این رایانه ها شباهت زیادی با رایانه های شخصی داشتند. طی سال های بعد با از راه رسیدن ویندوز سیستم عاملی یکپارچه هم برای رایانه های شخصی پا به عرصه وجود گذاشت.

[arsalan681]

"استیو "هائی که دنیا را شگفتآزده کردند

"استیو "هائی که دنیا را شگفتآزده کردند
طراحی رایانه های شخصی و همه گیر شدن آنها از اواخر دهه 70 میلادی تا حد زیادی مدیون تلاشآهای دو دوست قدیمی استیو جابز و استیو وزنیاک بود.

این دو نفر که شرکت اپل را با همکاری هم تاسیس کرده بودند در سال 1976 رایانه ای به نام Apple I را طراحی و عرضه کردند که یک محصول کامل محسوب می شد و مجهز به 30 تراشه بود.

اما اولین رایانه شخصی کامل Commodore PET نام داشت و در ژانویه سال 1977 میلادی عرضه شد. بعد از عرضه این رایانه شرکت اپل به سرعت دست به کار شد و رایانه جدیدتری به نام Apple II را عرضه کرد. این رایانه در مقیاس گسترده ای در بازار عرضه شد و به افراد بیشتری امکان داد تا با رایانه ها و فواید استفاده از آنها آشنا شوند.

مهم ترین نکته مورد توجه در این رایانه طراحی برنامه های کاربردی و نرم افزارهای مختلف بود. به بیان دیگر Apple II از نظر استفاده از سخت افزارهای جدید و پیشرفته تر حرف چندانی برای گفتن نداشت.
در اواخر دهه 70 و اوایل دهه 80 ، رایانه های بیشتری برای استفاده خانگی طراحی شده و مورد استفاده قرار گرفتند. همچنین نرم افزارهایی هم برای افزایش بهره وری شخصی آنها و همین طور برنامه نویسی و انجام بازی طراحی شده و مورد استفاده قرار گرفتند.

یکی از این رایانه ها که در بسیاری از کشورهای جهان و از جمله ایران شهرت پیدا کرد کمودور Commodore 64 بود که در مجموع 17 میلیون واحد از آن به فروش رفت. Commodore 64 در نهایت عنوان پرفروش ترین رایانه شخصی جهان را در کل تاریخ از آن خود کرد و این رکورد را کماکان برای خود حفظ کرده است.

در دهه 80 روند ساخت رایانه ها باز هم شتاب گرفت و این بار تلاش شد تا رایانه های ارزان قیمت تری در مقایسه با مین فریم ها و مینی کامپیوترها عرضه شود. این رایانه ها ادارات و صاحبان مشاغل کوچک را هدف گرفته بودند.

در همین ایام رایانه های Workstation هم همه گیر شدند. مشخصه مهم این رایانه ها عملکرد قدرتمندانه پردازشگرهای آنها و توان بالای گرافیکی آنها بود که مشاهده صفحه نمایشگر را با جزئیات بیشتری ممکن می کرد. Workstation ها همچنین از حافظه بیشتری برای ذخیره اطلاعات برخوردار بوده و از قابلیت های شبکه ای هم برخوردار بودند. این رایانه ها در آن واحد قادر به اجرای همزمان چند سیستم عامل هم بودند.

در دهه 80 تمایز میان رایانه های خانگی و رایانه های تجاری و اداری تا حد زیادی از میان رفت و شباهت های نرم افزاری و سخت افزاری آنها روز به روز افزایش یافت. کم کم امکانات گرافیکی بیشتر و قابلیت پخش صدا به رایانه های شخصی اضافه شد و پردازنده های مورد استفاده در رایانه های خانگی و اداری و سیستم های مورد استفاده برای انجام بازی به هم شبیه تر و شبیه تر شدند.

تنها ضعف مهم رایانه های شخصی در مقابل Workstation ها در آن زمان حافظه ناچیز آنها بود که این فاصله هم روز به روز کمتر و کمتر شد. قابلیت به اشتراک گذاری اطلاعات از طریق شبکه های رایانه ای محلی هم به یک ویژگی عادی در رایانه های شخصی مورد استفاده در محیط های تجاری مبدل شد.
شاید در این میان ارائه اطلاعاتی در مورد بازار رایانه های شخصی و میزان فروش آنها هم خالی از لطف نباشد. در سال 2001، 125 میلیون رایانه شخصی در بازارهای جهانی عرضه شد. این در حالی است که این رقم در سال 1977 تنها 48 هزار رایانه بود.

در سال 2002 تعداد رایانه های شخصی مورد استفاده در جهان بالغ بر 500 میلیون واحد بود و از اواسط دهه 70 تا به حال بیش از یک میلیارد رایانه شخصی از مدل های مختلف در کل دنیا به فروش رفته است.
از مجموع این یک میلیارد رایانه 75 درصد رایانه های حرفه ای بوده یا در ارتباط با محیط کار بوده اند. بقیه این رایانه ها هم برای استفاده در منزل به فروش رفته اند.

در حدود 81.5 درصد از رایانه های شخصی عرضه شده رایانه های دسکتاپ یا رومیزی بوده اند، 16.4 درصد از نوع لپ تاپ و 2.1 درصد رایانه های سرور بوده اند. از مجموع رایانه های عرضه شده 38.3 درصد معادل 394 میلیون واحد در امریکا عرضه شده اند و سهم اروپا 25 درصد است. همچنین 11.7 درصد از کل رایانه های شخصی در منطقه آسیا – اقیانوسیه روانه بازار شده اند. البته سرعت رشد این بازار در زمینه عرضه رایانه های شخصی از سال 2002 به این سو بیش از دیگر مناطق و قاره های جهان بوده است.

از سال 2002 تا سال 2008 یک میلیارد رایانه شخصی در جهان به فروش رفت و از این لحاظ رکورد اختصاصی دیگری در دنیا به ثبت رسید. هم اکنون بیش از نیمی از خانوارهای اروپای غربی از حداقل از یک رایانه شخصی استفاده می کنند.

[arsalan681]

2 میلیارد رایانه شخصی تا سال 2014

2 میلیارد رایانه شخصی تا سال 2014
خبرگزاری فارس: از ژوئن 2008 تعداد رایانه های شخصی مورد استفاده در جهان از مرز یک میلیارد واحد گذشته و پیش بینیآها نیز حاکی است که تعداد این رایانه ها تا سال 2014 به دو میلیارد واحد می رسد.

به گزارش خبرنگار فناوری اطلاعات فارس، از ژوئن سال 2008، تعداد رایانه های شخصی مورد استفاده در جهان از مرز یک میلیارد واحد گذشته است. پیش بینی ها حاکی است که تعداد این رایانه ها تا سال 2014 به دو میلیارد واحد می رسد.

در حال حاضر 58 درصد از رایانه های مورد استفاده در جهان در بازارهای اشباع شده ای همچون آمریکا، اروپای غربی و ژاپن مورد استفاده قرار می گیرند. از سوی دیگر وضعیت در بازارهای نوظهور هم در حال تغییر است و انتظار می رود تعداد رایانه های مورد استفاده قرار گرفته در این کشورها تا سال 2013 دو برابر شود.

70 درصد از رایانه های جدیدی که در یک دهه اخیر مورد استفاده قرار گرفته اند مربوط به بازارهای نوظهور بوده اند. حدود 180 میلیون رایانه که معادل 16 درصد از رایانه های مورد استفاده در جهان در حال حاضر هستند، سال گذشته تعویض شدند و استفاده از 35 میلیون رایانه قدیمی هم در سال 2008 متوقف شد. استفاده از رایانه در جهان و نصب و به کارگیری رایانه های جدید سالانه 12 درصد رشد می کند.

یکی از شیوه های مورد استفاده در کشورهای توسعه یافته برای بالانگهداشتن قیمت رایانه، افزودن کارکردهایی به آنها برای جلب نظر مشتری بوده است. اما از زمان عرضه لپ اپ های ارزان قیمت به خصوص برای استفاده در کشورهای در حال توسعه صنعت رایانه هم رفتار خود را تغییر داده و به عرضه محصولات با قیمت پایین تر روی آورده است.

نت بوک ها از جمله جدیدترین نمونه های رایانه ها هستند که عرضه آنها از سال 2008 بدین سو بازار رایانه را متحول کرده است. تنها در سال 2008 بیش از 14 میلیون نت بوک در سراسر جهان به فروش رفت و این روند رو به رشد در آینده هم ادامه می یابد.

یکی دیگر از علل افزایش خرید رایانه، موفقیت شرکت های سازنده در زمینه عرضه محصولاتی است که با شرایط دشوار و سخت آب و هوایی و زیست محیطی سازگار باشند. این در حالی است که تا دو دهه پیش استفاده از رایانه شخصی در محیطی با رطوبت بیش از 80 درصد یا در سرما یا گرمای بیش از حد غیر ممکن بود.

در سال 2008 متوسط قیمت رایانه های شخصی به 569 دلار و متوسط قیمت لپ تاپ ها به 689 دلار رسید. در سال 2009 این متوسط قیمت باز هم کاهش یافت و در مورد رایانه های شخصی به 533 دلار و در مورد نت بوک ها به 602 دلار رسید. البته این کاهش در طول سال 2009 هم ادامه داشت و چند ماه قیمت رایانه های شخصی و نوت بوک ها به ترتیب به 540 و 560 دلار کاهش یافته بود.

رایانه های شخصی انواع مختلفی دارند و هر یک هم از کارکردها و امکانات متفاوتی برخوردارند. یکی از انواع رایانه های شخصی workstation ها هستند. Workstation نوعی رایانه شخصی پیشرفته است که کارکردهای فنی و علمی دارد. این رایانه ها که برای استفاده تنها یک نفر در ان واحد طراحی شده اند عموماً به یک شبکه محلی متصل شده و قادر به اجرای سیستم عامل های متعددی هستند.

Workstation ها برای طراحی های گرافیکی، مدل سازی، نقشه کشی و طراحی، محاسبات بسیار حساس فنی و مهندسی و علمی، پردازش تصاویر، طراحی های مربوط به معماری، طراحی انیمشین و جلوه های ویژه مورد استفاده قرار می گیرند.

رایانه های رومیزی یا دسکتاپ از جمله متداول ترین انواع رایانه های شخصی هستند. با توجه به اینکه این رایانه ها را به راحتی می توان بر روی یک میز جای داد، به آنها رایانه های رومیزی می گویند. این رایانه ها در قیاس با رایانه های workstation به میزان قابل توجهی کوچک تر بوده و البته کارآیی کمتری هم دارند.

همراه با این رایانه ها یک Case هم عرضه می شود که سخت افزار رایانه را در خود جای می دهد. رایانه های رومیزی در انواع مختلفی عرضه می شوند که ابعادشان با یکدیگر بسیار متفاوت است. این نوع رایانه ها در بازار ایران هم بسیار متداول هستند؛ هر چند امروزه با وجود دهها مدل نت بوک و نوت بوک کمتر کسی به آنها اهمیت می دهد.

Single unit ها یکی دیگر از انواع رایانه های شخصی هستند که به رایانه های شخصی all-in-one هم شهرت دارند. Single unit یکی از زیرشاخه های رایانه های رومیزی بوده و در آنها نمایشگر و case با هم ترکیب شده و در قالب یک واحد کامل عرضه شده اند. نمایشگرهای Single unit معمولا دارای نمایشگر لمسی بوده و این روش متداول ترین روش در این رایانه ها برای ورود اطلاعات است.

در این رایانه ها معمولا از صفحه کلید و نمایشگر هم استفاده می شود. مولفه های سخت افزاری این رایانه ها معمولا در پشت نمایشگر قرار گرفته و به آن اضافه می شود. از این جهت Single unit ها شباهت زیادی به لپ تاپ ها دارند.

[arsalan681]

رد پای "نت " در دنیای رایانهآ؛ کوچکآها جا باز میآکنند

رد پای "نت " در دنیای رایانهآ؛ کوچکآها جا باز میآکنند
یکی دیگر از انواع رایانه های شخصی که شاید اسم آن کمتر به گوش عموم خورده باشد، نتآتاپآها هستند.

نت تاپ ها یکی از زیرشاخه های رایانه های دسکتاپ هستند و برای اولین بار توسط شرکت اینتل در فوریه سال 2008 معرفی شدند. این رایانه های ارزان قیمت، کارکردهای ساده و محدودی دارند که قابل قیاس با رایانه های رومیزی یا دسکتاپ نیست.
نت تاپ ها که البته طرفداران چندانی هم ندارند کم و بیش یادآور نت بوک ها هستند که مدل های ساده تری از نوت بوک ها محسوب می شوند. عرضه این رایانه ها مدیون طراحی و ساخت پردازنده های اتم توسط اینتل است. مهم ترین ویژگی پردازنده های اینتل، مصرف اندک انرژی و تناسب با وسایل الکترونیک قابل حمل است.

از جمله دیگر انواع رایانه های شخصی که بیشتر شناخته شده، لپ تاپ ها هستند. لپ تاپ ها رایانه های شخصی کوچکی هستند که مهم ترین ویژگی آنها سهولت حمل و نقل است. معمولاً تمامی سخت افزارهای مورد استفاده در لپ تاپ ها اعم از کارت های گرافیک و صدا در قالب یک واحد طراحی و در درون سیستم نصب می شوند تا جای کمتری اشغال کنند.

یکی دیگر از ویژگی های لپ تاپ ها طراحی باتری هایی با ظرفیت زیاد است که بتوانند حداقل سه ساعت به طور مدام به کار ادامه دهند. به منظور صرفه جویی بیشتر در مصرف انرژی،آ همچنین تلاش می شود تا وزن آنها هم کاهش یافته و حجم کمتری داشته باشند. لپ تاپ های اولیه از نظر عملکرد کیفیت خوبی نداشتند، اما به تدریج و با طراحی سخت افزارهای مناسبآتر این مشکل نیز به میزان قابل توجهی برطرف شد.

یکی از مهم ترین مشکلات لپ تاپ ها این است که به علت محدودیت در پیکربندی، به روزرسانیشان غیرممکن است. این در حالی است که ارتقای رایانه های شخصی با اعمال برخی تغییرات در سخت افزارهای نصب شده بر روی آنها به سادگی ممکن است.

شرکت های سازنده لپ تاپ هم معمولاً به روزرسانی آنها را انجام می دهند و به کاربران در زمینه هرگونه تلاش در این زمینه هشدار می دهند. انجام چنین اقداماتی بدون گاهی و اطلاعات کافی بدون شک به سیستم آسیب زده یا موجب از کار افتادن کامل آن خواهد شد.
البته باید توجه داشت که برخی به روزرسانی های داخلی برای لپ تاپ ها ممکن است. به عنوان مثال می توان هارد دیسک یک لپ تاپ را به روز کرد. این کار معمولاً به سادگی قابل انجام است. اما نمی توان توقع داشت که نمایشگر یا صفحه کلید یک لپ تاپ را تغییر داد.

یکی دیگر از مزایای لپ تاپ ها این است که با بسیاری از وسایل جانبی مانند مانند نمایشگر های خارجی، موشواره،آ دوربین های دیجیتال،آ ابزار ذخیره سازی اطلاعات، صفحه کلیدها سازگارند. این ابزار و وسایل یا از طریق پورت USBآ و یا به شیوه های دیگر به لپ تاپ متصل می شوند.

یکی از زیرشاخه های نوت بوک ها ، subnotebook ها هستند. Subnotebook ها رایانه هایی هستند که اکثر امکانات یا ویژگی های یک لپ تاپ استاندارد را در خود دارند، اما از آنها کوچک تر هستند. البته subnotebook ها از رایانه های دستی بزرگتر هستند و معمولاً نسخه هایی کامل از سیستم عامل های مورد استفاده در رایانه های دسکتاپ / لپ تاپ بر روی آنها هم نصب می شود. یارانه های فوق سبک قابل حمل یا Ultra-Mobile PCs یا (UMPC) ها معمولاً در شاخه subnotebook ها طبقه بندی می شوند.

نت بوک ها که در ادامه به آنها خواهیم پرداخت هم برخی اوقات در همین دسته طبقه بندی می شوند، هر چند با توجه به افزایش تنوع و گوناگونی آنها امروزه ترجیح داده می شود که نت بوک ها را به صورت جداگانه طبقه بندی کنند.

دست آخر اینکه باید توجه داشت با توجه به ارتقای کیفیت سخت افزارهای مورد استفاده در رایانه های لپ تاپ امکانات و کیفیت آنها روز به روز شباهت بیشتری به رایانه های دسکتاپ یا رومیزی پیدا می کند. امروزه بسیاری از لپ تاپ های پیشرفته به سادگی قادر به اجرای بازی های رایانه های پیشرفته، و نمایش تصاویر ویدیویی با کیفیت بالا هستند و می توانند برنامه های پیچیده گرافیکی و چند رسانه ای را هم اجرا نمایند.