
هاورکرافت که امروزه با نام آن آشنا هستیم حدود نیم قرن، یعنی از دهه 1950 پا به عرصه وجود نهاده ، اما به دلایلی هنوز به جرگه اصلی یگان حمل و نقل نپیوسته است.
دلایلی چند برای این مسئله وجود دارد. ناتوانی آن در اجرای مانورهای صحیح و سطح بسیار بالای امر تعمیر و نگهداری ان در مقایسه با اتومبیل به اندازه کافی برای عدم فایق آمدن بر این مشکلات کافی بوده است. مشکلاتی از قبیل باقی ماندن اینگونه وسایل (وسایل نقلیه مجهز به بالشتک هوا) در حواشی عرصه نوین حمل ونقل.
با اینحال در طول این پنجاه سال و بعد از انتخاب اتومبیل (سواری، کامیون، وسایل نقلیه تفریحی و غیره) به عنوان ابزار استاندارد برای حمل و نقل به خوبی توانسته است با شرایط سازگار باشد.
هاورکرافت وسیله ای است که بر روی هر سطحی اعم از خشکی، آب، یخ و هر چیز دیگری که بتوان هوارا با آن به تله انداخت، حرکت می کند. از هاورکرافتها به عنوان وسایل نقلیه دوزیست یاد می شود.
یک هاورکرافت برای کنده شدن از روی زمین بر فشار هوا تکیه می کند. همان نیرویی که در هواپیماها و هلیکوپترها در قالب علم آیرودینامیک از آن یاد می شود یا نیروی Thrust (نیروی جلو برنده) که راکتها را از زمین می کند. هاورکرافت می تواند در ارتفاعی به میزان 5 درصد طولش حرکت کند، به عبارتی اگر طول هاورکرافت 7/4 متر باشد، به میزان 8 اینچ.
مکانیزم برا در یک هاور کرافت بایستی هوای کافی ذخیره کند تا:
1. هوا را به میزان کافی در زیر هاورکرافت فشرده سازد تا بتواند وسیله را از زمین بلند کند.
2. هوای خروجی به زیر هاورکرافت را طوری ذخیره کند که همواره در داخل بالشتکها هوای کافی موجود باشد.
اصول هاورکرافت:
هاورکرافت یک وسیله حمل و نقل دوزیست است که بایک بالشتک محتوی هوای سبک فشرده شده پشتیبانی می شود. علیرغم اینکه اغلب از آن به عنوان یک وسیله حمل و نقل پیچیده، پردردسر و حتی عجیب و غریب یاد می شود، اما حقیقت آن است که ساختار هاورکرافت بسیار ساده است. برای فهمیدن شیوه کار هاورکرافت، لازم است بدانیم که مسئله دینامیک در وسایل پرنده بسیار دخیل تر است، تا اینکه در قایقهای و اتومبیلها باشد. با توجه به شکل زیر شما می توانید به شیوه کار یک هاور کرافت پی ببرید.

هاور کرافت بر روی یک بالشتک حاوی هوا حرکت می کند. این هوا درون بالشتک به وسیله یک فن به زیر هاور کرافت فرستاده می شود. این امر باعث کنده شدن هاور کرافت از زمین می شود. مقدار این ارتفاع می تواند، با توجه به مقیاس هاورکرافت تغییر کند. مثلاً 6 اینچ تا 108 اینچ (443/2 میلی متر تا 152 میلی متر). مقدار وزنی که یک هاور کرافت می تواند جابجا کند برابر است با فشار بالشتک ضرب در مساحت زیرین هاورکرافت. برای کارآمدتر ساختن این وسیله ضروری است که از فرار کردن این هوا جلوگیری کنیم. بنابراین هوا به وسیله ابزاری به نام S***t محدود می شود. این ها اغلب جنس پارچه ای دارند. اسکرت های هاور کرافتها برای جدا ساختن بخشهای کوچکی به نام Segment (قطعات بسیار کوچک) به کار می روند و به همین خاطر از نظر شکلی بسیار متفاوت با یکدیگر می باشند. اغلب هاور کرافتهای Neoteric از سیستم Segmented S***t بهره می گیرند، زیرا هر کدام از این Segmentها به تنهایی قادر است هنگام عبور از موانع منعطف گردد، بنابراین هنگام عبور از سطوح ناهموار هوای بسیار کمی از دست می رود.

اجزای یک هاورکرافت:
1.قسمت کنترل و کابین مسافر
2.پرانه تولید کننده نیروی برا
3.ورودی هوا
4.موتور پیشرانه
5.پروانه پیشرانه
6.رادر Rudder
7.گیربکس و موتور جلوبرنده
8.مخزن سوخت
9.رینگهای حلقوی + نازلهای هوای خروجی
10.موتور ایجاد کنده نیروی برا
11. محفظه حاوی هوا
فشار هوا و نیروی برا (تاثیرات زمینی)
اساس کلی کار یک هاورکرافت این است که بر روی لایه ای از هوا حرکت می کند. این کار با استفاده از یک پروانه محقق می شود که هوای بیرونی را به درون محفظه هوا می کشد و سپس آن هوا را از طریق نازلهایی که بر روی رینگهای حلقوی در سرتاسر کفه مسطح هاورکرافت سوار شده ا ند به بیرون می راند. این هوای خروجی سپس به زمین برخورد می کند و در نیتجه و آنگاه از لبه های اطراف هاورکرافت فرار می کند. استفاده از این پروانه موجب پیدایش یک ناحیه با فشار هوای کم در بالای هاورکرافت و یک ناحیه با فشار هوای بیشتر در زیر هاورکرافت می شود. این اختلاف فشار باعث تولید نیروی بالا برنده می شود. از آنجائیکه هوا درست به سمت زمین رانده می شود این حالت تاثیرات زمینی نامیده می شود.
اصطکاک و هاور کرافت:
اصطکاک نیرویی است که در تماس دو جسم با یکدیگر واقع می شود. اصطکاک در جهت جلوگیری از حرکت عمل می کند و قبل از اینکه جسم بتواند حرکت کند باید بر اصطکاک موجود غلبه کرد. انرژی ای را که می توان از آن برای به حرکت در آوردن وسیله استفاده کرد، در عوض برای غلبه بر اصطکاک استفاده می شود و به گرما تبدیل می شود. برای کاهش اصطکاک یک جسم باید تا حد امکان صاف و مسطح باشد، یا تلاش کنیم تا مقدار سطح در تماس با زمین به حداقل برسد. در یک هاورکرافت لایه هوای زیر وسیله و هوای خروجی وسیله را از زمین بلند می کند و این بدان معنا است که هیچ تماسی وجود ندارد و در نتیجه اصطکاک وجود ندارد.
گردش پروانه ها و راندن یک هاورکرافت:
هاورکرافت به وسیله یک پروانه که توسط یک موتورر تغذیه می شود، به جلو رانده می شود. پروانه هاورکرافت درست مانند پروانه هواپیما کار می کند. هر کدام از لبه های پروانه به شکل یک بال هواپیما میباشد. مادامی که پره های می چرخند، میان جلو و عقب پروانه یک اختلاف فشار هوا بوجود می آید. در نتیجه یک نیروی جلو برنده تولید می شود و هاور کرافت می تواند به جلو حرکت کند. با استفاده از رادر می توانیم جریان هوای تولید توسط پروانه را تغییر دهیم و در نتیجه هاورکرافت می تواند به سمت چپ یا راست حرکت کند. رادر در پشت پروانه قرار داد، و با کنترل گیربکس یا موتور خودش حرکت می کند. اگر در به سمت راست چرخانده شود هاورکرافت به سمت چپ رانده می شود. راندن یک هاور کرافت در مقایسه با راندن یک ماشین یک قایق و یا یک هواپیما بسیار نادقیق تر است، زیرا در وسایل نقلیه مذکور برای حرکت بر اصطکاک با هوا، آب یا زمین استفاده می شود. یک هاور کرافت بر روی لایه ای از هوا شناور است و بنابراین چیزی وجود ندارد که به آن فشار آوریم تا بتوانیم کنترل دقیق داشته باشیم.
متوقف کردن هاورکرافت (فایق آمدن بر اینرسی بدون استفاده از اصطکاک):
اینرسی تمایلی است که جسم در حالت سکون، ساکن بماند، یا جسم متحرک به حرکت خود ادامه دهد. اغلب وسایل نقلیه که در حال حرکت هستند (ماشینها یا قایقها) عاقبت خواهند ایستاد، زیرا بدون صرف انرژی برای غلبه بر اصطکاک، مختوم به خودی خود به گرما تبدیل می شود و از بین می رود. از آنجائیکه هاورکرافت تماس اصطکاکی با زمین ندارد، تنها راه نگاهداشتن آن استفاده از مقاومت هوا است (تماس اصطکاکی با هوا) تنها دو راه برای متوقف کردن یا کاهش سرعت هاورکرافت وجود دارد. یکی اینکه حرکت پروانه را معکوس کنیم و دوم اینکه جریان هوای عبوری از پروانه را تغییر دهیم و در اینصورت با حرکت رو به جلوی هوا یک نیروی ترمز ایجاد کنیم.

از واژه های هواناوسازی:
Thrust پیشرانه
Seat صندلی
Fan blade تیغه پروانه
Fan duct پروانه گاه
Hovering برایستایی
S***t دامن
Air cushion بالشتک
Lift برآ
Lift air هوای برآ
Lift-thrust divider جداگر برآ-پیشران
Steering هدایت
Steering cord طناب هدایت
Towing cord طناب کشش
Guard پوشه، محافظ
exhaust اگزوز
Rubber لاستیک ها
در این شکل مسیر حرکت هوا و جریان یافتن آن را میبینید.شاخهای از این جریان به قسمت زیرین هاورکرافت منتقل میشود و موجب پیدایش یک اختلاف فشار بین قسمت زیرین و بالای

اور کرافت میشود.در نتیجه این اختلاف فشار نیروی رو به بالایی ایجاد شده و هاور کرافت را به آرامی از زمین جدا میکند.این نیروی رو به بالا همان نیروی برا یا lift میباشد.
برای حرکت رو به جلو شاخه دیگری از جریان از درون رادر به عقب هاور کرافت میرود و با کمک نیروی thrust وسیله به جلو حرکت میکند.قبلا گفتیم که بر اثر نیروی lift وسیله کمی بالاتر از سطح زمین قرار می گیرد.در نتیجه وسیله ما روی لایه ای از هوا به نام(Air cushion) یا بالشتک هوا قرار میگیرد و حرکت میکند.هنگام حرکت بر روی هوا ما کمترین نیروی اصطکاک ممکن را داریم.در نتیجه وسیله ما با سرعت روی لایهای از هوا حرکت میکند.منتها تنها ایراد آن کنترل پذیری آن میباشد.زیرا همانند هلیکوپتر دارای 6 درجه آزادی می باشد.


این حالت مربوط به نحوه نگه داشتن هاورکرافت میشود.به جریان هوا دقت کنید.....

Technical Data داده های فنی
Verwalt F2 Race-version فروالت اف ۲، گونه مسابقاتی
Lengt 3 meter/ With 1.80 meter درازا ۳ متر / پهنا ۱.۸۰ متر
Fandiameter 90cm, قطر ملخ ۹۰ سانت
6 blades داراری شش تیغه
Multiwing, چندباله ای
3000 سه هزار دور در ساعت
41 pitch بازه چرخش ۴۱
Motor 500cc, 55 bhp two-stroke موتور ۵۰۰ سی سی، دوضربه
Hoverheight max 20cm بیشینه بلندای برایستایی (بلند شدن در هوا) ۲۰ سانت
craft weight aprox 140 Kg وزن ناو پیرامون ۱۴۰ کیلوگرم
Speed aprox +90Km/h سرعت پیرامون ۹۰ ک.س
Pay load ~200 Kg وزن بهره ده پیرامون ۲۰۰ ک.


منبع: http://aerospacetalk.com
نویسنده : tigerwood
دیدگاه