20 آوریل سالروز تولد آدولف هیتلر بر تمام آریایی های جهان مبارک باید.
کمی در مورد هیتلر :
آدولف هیتلر
آدولف هیتلر رهبر افسانه ای رایش سوم را می توان بزرگترین مرد اروپا در کل تاریخ اروپا دانست. کسی که در جوانی خرج خود را با کشیدن نقاشی بدست آورده و سپس در جنگ جهانی اول به عنوان سرباز در ارتش آلمان خدمت کرد و پس از شکست آلمان در جنگ جهانی دوم همانند هر آلمانی میهن پرست دیگری خشمگین شده و پس از همکاری با یک حزب با ارده ای نیرومند خود را به رهبری آلمان رساند و برای چند سال آلمان را در بهترین دوره ی تاریخ خود قرار داد.
آدولف هیتلر فرزند آلویز هیتلر در 20 آوریل 1889 در براناو ام این در اتریش- مجارستان چشم به جهان گشود. نام هیتلر را به گونه های مختلفی از جمله هیدلر، هویتلر و … تلفظ می شده است. پس از مرگ پدر و مادرش و عدم قبولی در آکادمی هنر های زیبا به آلمان رفت. هیتلر مدت ها بیکار بود و تنها از راه نقاشی پول بدست می آورد.
با آغاز جنگ جهانی اول آدولف هیتلر به ارتش آلمان و هنگ باواریا پیوست. او در نبرد های مختلفی در جبهه غرب شرکت کرد و به درجه ی سرجوخگی رسید. او در جنگ به عنوان امربر کار می کرد و از نظر همه امربر ها و افسران او سرباز بی باکی بود و هر زمان که برای انجام ماموریت به یک داوطلب نیاز بود او داوطلب می شد. او دو بار در جنگ مجروح و مدتی نیز کور بود و تا پایان جنگ بخاطر دلاوری هایش شش نشان جنگی دریافت کرد که نشان صلیب آهنین درجه یک را می توان مهم ترین آن ها دانست. نشانی که به کمتر سرجوخه ای داده می شد.

.jpg)

ارتش آلمان
بسیاری از کسانی که مقالات یا کتاب هایی درباره جنگ جهانی دوم خوانده اند ارتش آلمان (Heer) را با ورماخت (نیروهای مسلح آلمان) اشتباه می کنند. در حالی که ارتش آلمان شاخه ای از ورماخت و در واقع شاخه ی زمینی ورماخت در کنار نیروی هوایی و نیروی دریایی است.
اگر نیروی هوایی و نیروی دریایی آلمان را بخاطر کمتر بودن نسبت به متفقین بهترین نیروی دوره ی خود ندانیم بدون شک ارتش آلمان و نیروی زرهی آن در تاریخ جنگ جهانی دوم بهترین نیروی زمینی بوده اند. در طول جنگ جهانی دوم حدود 15 میلیون نفر در ارتش خدمت کردند که از این عده 3 میلیون نفر کشته شدند. ارتش آلمان دارای رسته های مختلفی بود که می توان به ارتش های زمینی، گروه های زرهی، سپاهیان یا سپاه، گروه جنگی و ... اشاره داشت. همچنین ارتش دارای سازمانی به نام سازمان آبوهر بود که به امور جاسوسی نظامی می پرداخت. همچنین ارتش آلمان در طول جنگ جهانی دوم به جذب صد ها هزار داوطلب غیر آلمانی پرداخت. همچنین لوفت وافه (نیروی هوایی) دارای تعدادی یگان زمینی از جمله لشگر های زمینی لوفت وافه و نیروی چترباز بود.
فرماندهان ارتش:
از 1935 تا 1938 ژنرال سپهبد ورنر فن فریچ
از 1938 تا 19 دسامبر 1941 ژنرال فیلد مارشال فن براوخیچ
از 19 دسامبر 1941 تا 30 آوریل 1945 پیشوا و صد اعظم آلمان آدولف هیتلر
از 30 آوریل 1945 تا 8 می 1945 ژنرال فیلد مارشال فردیناند شورنر
ریاست ستاد ارتش
از 1 اکتبر 1933 تا 31 اکتبر 1938، ژنرال لودویگ بک
از 1 سپتامبر 1938 تا 24 سپتامبر 1942 ژنرال سپهبد فرانتس هالدر
از 24 سپتامبر 1942 تا 10 ژوئن 1944 ژنرال سپهبد کورت تسایتسلر
از 10 ژوئن 1944 تا 21 ژوئیه 1944 ژنرال یک ستاره آدولف هویزینگر (با توجه به اینکه در درجات نظامی ایران معادل درجه ی ژنرال لویت نانت وجود ندارد این درجه را ژنرال یک ستاره می نامیم که درجه ای بالاتر از سرتیپ و پایین تر از سرلشگر است.)
از 21 ژوئیه 1944 تا 28 مارس 1945 ژنرال سپهبد هاینتس گودریان
از 1 آوریل 1945 تا 30 آوریل 1945 ژنرال پیاده هانز کربز
با شکست آلمان در جنگ جهانی اول (در سال 1918) هیتلر به حزب کارگر پیوست و سپس با سخنرانی های آتشینش توانست تعداد اعضای حزب را بیشتر کند. بخاطر سخنرانی هایش به عنوان مسئول تبلیغات حزب منصوب شد و با وارد کردن همرزمانش به حزب آن را تا حد زیادی گسترش داد و سرانجام به رهبری حزب رسیده و نام حزب را به « ناسیونال سوسیالیست کارگران آلمان» تغییر داد و پرچم صلیب شکسته را به عنوان پرچم حزب انتخاب نمود. پس از اینکه وی به رهبری حزب رسید با پشتیبانی ژنرال لودندورف ژنرال نامی آلمان در جنگ جهانی اول اقدام به یک کودتا در باواریا کرد اما در کودتا شکست خورده و در سال 1924 به زندان محکوم شد. او در دادگاه نطق آتشینی ایراد کرد که همه را به تحسین واداشت. هیتلر در زندان جلد اول کتاب معروفش نبرد من رو نوشت و نه ماه پس از حبس از زندان آزاد شد. کتاب نبرد من در آلمان از محبوبیت به سزایی برخوردار بود به طوری که پس از انجیل پرفروس ترین کتاب آلمان شد.
پس از آزادی از زندان هیتلر متوجه شد که باید به شیوه ی قانونی پیش برود. در نتیجه تا حد امکان فعالیت سازمان های نظامی حزب را کنترل کرد و مجددا فعالیت حزب را گسترش داد و سرانجام در سال 1933 به صدارت اعظمی آلمان رسید و با مرگ رئیس جمهور هیندنبورگ در سال 1934 رسما پیشوا و صدراعظم آلمان شد.
هیتلر پس از قدرت یابی پیمان ورسای را آرام آرام لغو کرد. ارتش آلمان را از صد هزار نفر به سیصد هزار نفر گسترش داد و نیروی هوایی را در 1935 تاسیس کرد و طولی نکشید که آلمان را به یکی از بزرگترین قطب های نظامی و اقتصادی جهان کرد.
برخی از ویژگی های هیتلر:
هیتلر ویژگی های منحصر به فردی داشت. در مدرسه او در رشته تاریخ دانش آموزش قابلی بود و پس از آن در نقاشی و به ویژه معماری استعدادی از خود نشان داد. از ویژگی های منحصر به فرد او می توان اراده ی خارق العاده ی او را مثال زد. اراده ای که او را از خیابان های وین به نبرد های سخت فرانسه در جنگ جهانی اول و سپس به رهبری آلمان رساند. اراده ای که باعث شد حداقل برای مدتی کوتاه به اتحاد تمام سرزمین های آلمانی عمل جامه ی عمل بپوشاند. چنین رویدادی در تاریخ آلمان تنها در دوره هیتلر روی داد. هیتلر حیوانات را نیز بسیار دوست داشت و یک سگ به نام « بلوندی» هم داشت. زمانی که هیتلر به دیدن فیلم می پرداخت هنگام شکار یک حیوان در فیلم چشمانش را با دستانش می گرفت. زمانی که قناری کاخ صدارت اعظمی مرد هیتلر مدت ها ناراحت بود و برای قناری گریه می کرد. علاقه ی هیتلر به پول بسیار کم بود. او نه در جوانی که فقیر بود و نه در دوران صدارت اعظمی و رهبری خود به پول علاقه ای نشان نمی داد و حتی حقوق صدارت اعظمی خود را دریافت نمی کرد و تنها در آمدش پول حاصل از فروش کتاب نبرد من بود و اگر هم در ساختمان های مجلل زندگی می کرد نه بخاطر علاقه اش به پول بلکه بخاطر عظمت و بزرگی آلمان بود. هیتلر خود را سرباز می دانست و غذای ساده می خورد، نه سیگار می کشید و نه مشروب میاشامید و گوشت هم نمی خورد زیرا معتقد بود که گوشت انسان ها را مانند حیوانات وحشی می کند. نفرت هیتلر از سیگار به حدی بود که بار ها به این فکر می کرد که در جیره سربازان به جای سیگار به آن ها شکلات بدهد اما اطرافیانش با این کار مخالفت کردند. در مسئله دین هیتلر را می توان یک کاتولیک معتقد دانست. البته او مذهبی و متعصب نبود اما با توجه به آن چه از وی می دانیم وی به خدا و مذهب کاتولیک معتقد بود و البته علاقه ای هم به دین شینتو و اسلام داشت به طوری که در زمان وی برلین مرکز گروه های اسلامی ضد استعمار شده بود و حتی در اس اس یک لشگر اسلامی تاسیس شد. نفرت هیتلر از یهودی بسیار زیاد بود. هیتلر که خود از سربازان جبهه ی جنگ جهانی اول بود و چهار سال به سختی نبرد کرده بود یهودیان را دلیل شکست آلمان می دانست و معتقد بود یهودیان خود را آلمانی نمی دانند. هیتلر زمانی که زخمی شده بود و سفری به خاک آلمان کرد در نهایت تعجب دید که تقریبا تمام یهودیان منشی و تمام منشیان یهودی هستند و بر عکس در میدان نبرد کمتر یهودی دیده می شود. این وضع او را به قدری خشمگین کرد که تصمیم گرفت به جای استراحت فورا به جبهه بازگردد. علاوه بر اراده دلاوری هیتلر بر همگان آشکار است به طوری که برخی می گویند در جنگ جهانی اول چهار سرباز و به گفته ی برخی دیگر پانزده سرباز متفقین را در یک مرتبه اسیر کرد!!! هیتلر به داشتن زن و فرزند علاقه نداشت زیرا معتقد بود اگر زن و فرزند داشته باشد توجهش از سرزمینش آلمان منحرف می شود و باید ماموریت الهی خود را به پایان برساند. از ویژگی های بارز دیگر آدولف هیتلر عشق او به آلمان بود و در واقع او در عشق به آلمان فنا شده بود. همانند بعضی شاهان و دیکتاتور ها سرزمینش را برای خود نمی خواست بلکه بر عکس خود را برای سرزمینش می خواست. به همین دلیل زمانی که نیروهای شوروی در نزدیکی کاخ او بودند و فهمید که دیگر نمی توان پیروز شد با اوا براون ازدواج و سپس خودکشی کرد. با وجود اینکه پیش از خودکشی عده ی بسیار زیادی از او خواستند برلین را ترک کند اما او خود را یک سرباز می دانست و معتقد بود باید عقب نشینی نکرده و از دستور اطلاعت کند. در نتیجه تصمیم چون از نظر بدنی خود را بسیار ضعیف می دانست و قادر به گرفتن سلاح بدست و رزم با دشمن نبود خودکشی کرد. هیتلر با خودکشی خود ایمان به ناسیونال سوسیالیسم، اطاعت از دستور و جان دادن در راه میهن را نشان داد.
سلاح ها
در ارتش آلمان سلاح های سبک، توپ ها و تانک های گوناگونی وجود داشت که در آینده درباره ی آنها توضیح داده خواهد شد.تفنگ ماوزر که تفنگ استاندارد ارتش آلمان بود از سال 1898 در ارتش امپراتوری آلمان مورد استفاده قرار گرفت و در جنگ جهانی اول نیز مورد استفاده سربازان آلمانی قرار می گرفت و نسخه اصطلاح شده آن به نام K98 در جنگ جهانی دوم مورد استفاده قرار گرفت. این تفنگ دارای یک خشاب 5 گلوله ای بوده با توجه به اینکه تفنگ کا 98 دارای برخی مشکلات بود آلمانی ها اقدام به ساخت یک تفنگ اتوماتیک کردند. بدین ترتیب پس از تلاش هایی که توسط والتر و ماوزر انجام شد تفنگ Gewehr در سال 1941 ساخته شد و پس از موفقیت نسخه ی دیگر در سال 1943 پخش شد. از این سلاح نخست در جبهه ی شرق استMP40 نوع اصطلاح شده سلاح MP38 بود که از جمله ی فواید آن می توان به تولید انبوه آن با هزینه اندک اشاره کرد. این مسلسل سبک دارای یک خشاب 32 گلوله ای بود. نسخه ی دوم آن نیز در تعداد اندک استفاده شد که دارای دو خشاب 32 گلوله بودفاده گردید.و پس از شلیک هر گلوله نیاز به کشیدن گلنگدن بود. سلاح MP43 و MP44 (STG44) از بهترین سلاح های ارتش آلمان بودند که در اواخر جنگ مورد استفاده قرار گرفتند. STG44 را می توان یکی بهترین سلاح های مورد استفاده ار جنگ جهانی دوم دانست که از تمام سلاح های رقیب خود قوی تر و نیرومند تر بود. این سلاح به نام « تفنگ تهاجمی» شناخته می شد.سنگین MG34 و سپس MG42 را می توان تیربار هایی نمونه در جنگ جهانی دوم به حساب آورد. به ویژه قدرت و ضربتی را که MG42 داشت هیچ مسلسل سنگین رقیبی دارا نبود. از این سلاح بعد ها در ناتو استفاده شد. همچنین ارتش ایالات متحده و ارتش استرالیا از این سلاح به صورت مدرن تحت عنوان M-60 استفاده کردند.








کمی در مورد هیتلر :
آدولف هیتلر
آدولف هیتلر رهبر افسانه ای رایش سوم را می توان بزرگترین مرد اروپا در کل تاریخ اروپا دانست. کسی که در جوانی خرج خود را با کشیدن نقاشی بدست آورده و سپس در جنگ جهانی اول به عنوان سرباز در ارتش آلمان خدمت کرد و پس از شکست آلمان در جنگ جهانی دوم همانند هر آلمانی میهن پرست دیگری خشمگین شده و پس از همکاری با یک حزب با ارده ای نیرومند خود را به رهبری آلمان رساند و برای چند سال آلمان را در بهترین دوره ی تاریخ خود قرار داد.
آدولف هیتلر فرزند آلویز هیتلر در 20 آوریل 1889 در براناو ام این در اتریش- مجارستان چشم به جهان گشود. نام هیتلر را به گونه های مختلفی از جمله هیدلر، هویتلر و … تلفظ می شده است. پس از مرگ پدر و مادرش و عدم قبولی در آکادمی هنر های زیبا به آلمان رفت. هیتلر مدت ها بیکار بود و تنها از راه نقاشی پول بدست می آورد.
با آغاز جنگ جهانی اول آدولف هیتلر به ارتش آلمان و هنگ باواریا پیوست. او در نبرد های مختلفی در جبهه غرب شرکت کرد و به درجه ی سرجوخگی رسید. او در جنگ به عنوان امربر کار می کرد و از نظر همه امربر ها و افسران او سرباز بی باکی بود و هر زمان که برای انجام ماموریت به یک داوطلب نیاز بود او داوطلب می شد. او دو بار در جنگ مجروح و مدتی نیز کور بود و تا پایان جنگ بخاطر دلاوری هایش شش نشان جنگی دریافت کرد که نشان صلیب آهنین درجه یک را می توان مهم ترین آن ها دانست. نشانی که به کمتر سرجوخه ای داده می شد.

.jpg)

ارتش آلمان
بسیاری از کسانی که مقالات یا کتاب هایی درباره جنگ جهانی دوم خوانده اند ارتش آلمان (Heer) را با ورماخت (نیروهای مسلح آلمان) اشتباه می کنند. در حالی که ارتش آلمان شاخه ای از ورماخت و در واقع شاخه ی زمینی ورماخت در کنار نیروی هوایی و نیروی دریایی است.
اگر نیروی هوایی و نیروی دریایی آلمان را بخاطر کمتر بودن نسبت به متفقین بهترین نیروی دوره ی خود ندانیم بدون شک ارتش آلمان و نیروی زرهی آن در تاریخ جنگ جهانی دوم بهترین نیروی زمینی بوده اند. در طول جنگ جهانی دوم حدود 15 میلیون نفر در ارتش خدمت کردند که از این عده 3 میلیون نفر کشته شدند. ارتش آلمان دارای رسته های مختلفی بود که می توان به ارتش های زمینی، گروه های زرهی، سپاهیان یا سپاه، گروه جنگی و ... اشاره داشت. همچنین ارتش دارای سازمانی به نام سازمان آبوهر بود که به امور جاسوسی نظامی می پرداخت. همچنین ارتش آلمان در طول جنگ جهانی دوم به جذب صد ها هزار داوطلب غیر آلمانی پرداخت. همچنین لوفت وافه (نیروی هوایی) دارای تعدادی یگان زمینی از جمله لشگر های زمینی لوفت وافه و نیروی چترباز بود.
فرماندهان ارتش:
از 1935 تا 1938 ژنرال سپهبد ورنر فن فریچ
از 1938 تا 19 دسامبر 1941 ژنرال فیلد مارشال فن براوخیچ
از 19 دسامبر 1941 تا 30 آوریل 1945 پیشوا و صد اعظم آلمان آدولف هیتلر
از 30 آوریل 1945 تا 8 می 1945 ژنرال فیلد مارشال فردیناند شورنر
ریاست ستاد ارتش
از 1 اکتبر 1933 تا 31 اکتبر 1938، ژنرال لودویگ بک
از 1 سپتامبر 1938 تا 24 سپتامبر 1942 ژنرال سپهبد فرانتس هالدر
از 24 سپتامبر 1942 تا 10 ژوئن 1944 ژنرال سپهبد کورت تسایتسلر
از 10 ژوئن 1944 تا 21 ژوئیه 1944 ژنرال یک ستاره آدولف هویزینگر (با توجه به اینکه در درجات نظامی ایران معادل درجه ی ژنرال لویت نانت وجود ندارد این درجه را ژنرال یک ستاره می نامیم که درجه ای بالاتر از سرتیپ و پایین تر از سرلشگر است.)
از 21 ژوئیه 1944 تا 28 مارس 1945 ژنرال سپهبد هاینتس گودریان
از 1 آوریل 1945 تا 30 آوریل 1945 ژنرال پیاده هانز کربز
با شکست آلمان در جنگ جهانی اول (در سال 1918) هیتلر به حزب کارگر پیوست و سپس با سخنرانی های آتشینش توانست تعداد اعضای حزب را بیشتر کند. بخاطر سخنرانی هایش به عنوان مسئول تبلیغات حزب منصوب شد و با وارد کردن همرزمانش به حزب آن را تا حد زیادی گسترش داد و سرانجام به رهبری حزب رسیده و نام حزب را به « ناسیونال سوسیالیست کارگران آلمان» تغییر داد و پرچم صلیب شکسته را به عنوان پرچم حزب انتخاب نمود. پس از اینکه وی به رهبری حزب رسید با پشتیبانی ژنرال لودندورف ژنرال نامی آلمان در جنگ جهانی اول اقدام به یک کودتا در باواریا کرد اما در کودتا شکست خورده و در سال 1924 به زندان محکوم شد. او در دادگاه نطق آتشینی ایراد کرد که همه را به تحسین واداشت. هیتلر در زندان جلد اول کتاب معروفش نبرد من رو نوشت و نه ماه پس از حبس از زندان آزاد شد. کتاب نبرد من در آلمان از محبوبیت به سزایی برخوردار بود به طوری که پس از انجیل پرفروس ترین کتاب آلمان شد.
پس از آزادی از زندان هیتلر متوجه شد که باید به شیوه ی قانونی پیش برود. در نتیجه تا حد امکان فعالیت سازمان های نظامی حزب را کنترل کرد و مجددا فعالیت حزب را گسترش داد و سرانجام در سال 1933 به صدارت اعظمی آلمان رسید و با مرگ رئیس جمهور هیندنبورگ در سال 1934 رسما پیشوا و صدراعظم آلمان شد.
هیتلر پس از قدرت یابی پیمان ورسای را آرام آرام لغو کرد. ارتش آلمان را از صد هزار نفر به سیصد هزار نفر گسترش داد و نیروی هوایی را در 1935 تاسیس کرد و طولی نکشید که آلمان را به یکی از بزرگترین قطب های نظامی و اقتصادی جهان کرد.
برخی از ویژگی های هیتلر:
هیتلر ویژگی های منحصر به فردی داشت. در مدرسه او در رشته تاریخ دانش آموزش قابلی بود و پس از آن در نقاشی و به ویژه معماری استعدادی از خود نشان داد. از ویژگی های منحصر به فرد او می توان اراده ی خارق العاده ی او را مثال زد. اراده ای که او را از خیابان های وین به نبرد های سخت فرانسه در جنگ جهانی اول و سپس به رهبری آلمان رساند. اراده ای که باعث شد حداقل برای مدتی کوتاه به اتحاد تمام سرزمین های آلمانی عمل جامه ی عمل بپوشاند. چنین رویدادی در تاریخ آلمان تنها در دوره هیتلر روی داد. هیتلر حیوانات را نیز بسیار دوست داشت و یک سگ به نام « بلوندی» هم داشت. زمانی که هیتلر به دیدن فیلم می پرداخت هنگام شکار یک حیوان در فیلم چشمانش را با دستانش می گرفت. زمانی که قناری کاخ صدارت اعظمی مرد هیتلر مدت ها ناراحت بود و برای قناری گریه می کرد. علاقه ی هیتلر به پول بسیار کم بود. او نه در جوانی که فقیر بود و نه در دوران صدارت اعظمی و رهبری خود به پول علاقه ای نشان نمی داد و حتی حقوق صدارت اعظمی خود را دریافت نمی کرد و تنها در آمدش پول حاصل از فروش کتاب نبرد من بود و اگر هم در ساختمان های مجلل زندگی می کرد نه بخاطر علاقه اش به پول بلکه بخاطر عظمت و بزرگی آلمان بود. هیتلر خود را سرباز می دانست و غذای ساده می خورد، نه سیگار می کشید و نه مشروب میاشامید و گوشت هم نمی خورد زیرا معتقد بود که گوشت انسان ها را مانند حیوانات وحشی می کند. نفرت هیتلر از سیگار به حدی بود که بار ها به این فکر می کرد که در جیره سربازان به جای سیگار به آن ها شکلات بدهد اما اطرافیانش با این کار مخالفت کردند. در مسئله دین هیتلر را می توان یک کاتولیک معتقد دانست. البته او مذهبی و متعصب نبود اما با توجه به آن چه از وی می دانیم وی به خدا و مذهب کاتولیک معتقد بود و البته علاقه ای هم به دین شینتو و اسلام داشت به طوری که در زمان وی برلین مرکز گروه های اسلامی ضد استعمار شده بود و حتی در اس اس یک لشگر اسلامی تاسیس شد. نفرت هیتلر از یهودی بسیار زیاد بود. هیتلر که خود از سربازان جبهه ی جنگ جهانی اول بود و چهار سال به سختی نبرد کرده بود یهودیان را دلیل شکست آلمان می دانست و معتقد بود یهودیان خود را آلمانی نمی دانند. هیتلر زمانی که زخمی شده بود و سفری به خاک آلمان کرد در نهایت تعجب دید که تقریبا تمام یهودیان منشی و تمام منشیان یهودی هستند و بر عکس در میدان نبرد کمتر یهودی دیده می شود. این وضع او را به قدری خشمگین کرد که تصمیم گرفت به جای استراحت فورا به جبهه بازگردد. علاوه بر اراده دلاوری هیتلر بر همگان آشکار است به طوری که برخی می گویند در جنگ جهانی اول چهار سرباز و به گفته ی برخی دیگر پانزده سرباز متفقین را در یک مرتبه اسیر کرد!!! هیتلر به داشتن زن و فرزند علاقه نداشت زیرا معتقد بود اگر زن و فرزند داشته باشد توجهش از سرزمینش آلمان منحرف می شود و باید ماموریت الهی خود را به پایان برساند. از ویژگی های بارز دیگر آدولف هیتلر عشق او به آلمان بود و در واقع او در عشق به آلمان فنا شده بود. همانند بعضی شاهان و دیکتاتور ها سرزمینش را برای خود نمی خواست بلکه بر عکس خود را برای سرزمینش می خواست. به همین دلیل زمانی که نیروهای شوروی در نزدیکی کاخ او بودند و فهمید که دیگر نمی توان پیروز شد با اوا براون ازدواج و سپس خودکشی کرد. با وجود اینکه پیش از خودکشی عده ی بسیار زیادی از او خواستند برلین را ترک کند اما او خود را یک سرباز می دانست و معتقد بود باید عقب نشینی نکرده و از دستور اطلاعت کند. در نتیجه تصمیم چون از نظر بدنی خود را بسیار ضعیف می دانست و قادر به گرفتن سلاح بدست و رزم با دشمن نبود خودکشی کرد. هیتلر با خودکشی خود ایمان به ناسیونال سوسیالیسم، اطاعت از دستور و جان دادن در راه میهن را نشان داد.
سلاح ها
در ارتش آلمان سلاح های سبک، توپ ها و تانک های گوناگونی وجود داشت که در آینده درباره ی آنها توضیح داده خواهد شد.تفنگ ماوزر که تفنگ استاندارد ارتش آلمان بود از سال 1898 در ارتش امپراتوری آلمان مورد استفاده قرار گرفت و در جنگ جهانی اول نیز مورد استفاده سربازان آلمانی قرار می گرفت و نسخه اصطلاح شده آن به نام K98 در جنگ جهانی دوم مورد استفاده قرار گرفت. این تفنگ دارای یک خشاب 5 گلوله ای بوده با توجه به اینکه تفنگ کا 98 دارای برخی مشکلات بود آلمانی ها اقدام به ساخت یک تفنگ اتوماتیک کردند. بدین ترتیب پس از تلاش هایی که توسط والتر و ماوزر انجام شد تفنگ Gewehr در سال 1941 ساخته شد و پس از موفقیت نسخه ی دیگر در سال 1943 پخش شد. از این سلاح نخست در جبهه ی شرق استMP40 نوع اصطلاح شده سلاح MP38 بود که از جمله ی فواید آن می توان به تولید انبوه آن با هزینه اندک اشاره کرد. این مسلسل سبک دارای یک خشاب 32 گلوله ای بود. نسخه ی دوم آن نیز در تعداد اندک استفاده شد که دارای دو خشاب 32 گلوله بودفاده گردید.و پس از شلیک هر گلوله نیاز به کشیدن گلنگدن بود. سلاح MP43 و MP44 (STG44) از بهترین سلاح های ارتش آلمان بودند که در اواخر جنگ مورد استفاده قرار گرفتند. STG44 را می توان یکی بهترین سلاح های مورد استفاده ار جنگ جهانی دوم دانست که از تمام سلاح های رقیب خود قوی تر و نیرومند تر بود. این سلاح به نام « تفنگ تهاجمی» شناخته می شد.سنگین MG34 و سپس MG42 را می توان تیربار هایی نمونه در جنگ جهانی دوم به حساب آورد. به ویژه قدرت و ضربتی را که MG42 داشت هیچ مسلسل سنگین رقیبی دارا نبود. از این سلاح بعد ها در ناتو استفاده شد. همچنین ارتش ایالات متحده و ارتش استرالیا از این سلاح به صورت مدرن تحت عنوان M-60 استفاده کردند.








دیدگاه