کارآفرینی، کسب و کار دانش بنیان و مراکز رشد فناوری

[eMicro]

سلام بر اساتید گرامی ECA
حس کارآفرینی بین دانشجویان و دانش آموختگان مهندسی به خصوص برق خیلی کمرنگ شده
بیشتر این افراد تمایل دارند تا بعد از فارغ شدن از دانشگاه در یک شرکت دولتی یا خصوصی یا سازمان ها و وزارت خونه ها استخدام بشن و به یه حقوق بخور و نمیر اکتفا می کنند. تعدای هم هستند که جذب بازار و مشاغل آزاد میشن مثل راننده تاکسی، پیمان کار ساختمانی(بساز و بنداز)، دلال و...
تو کل دنیا (ایران، کره شمالی و... جزو دنیا حساب نمیشن) اقتصاد های دولتی محکوم به شکست هستند، توی ایران هم کم کم داریم به سمت اقتصاد خصوصی حرکت می کنیم. یکی از مهمترین راه های توسعه اقتصاد خصوصی کسب و کارهای دانش بنیان و تبدیل علم به ثروت می باشد. دانشگاه ها و مراکز پژوهشی در کل دنیا جهت حمایت از این گونه فعالیت ها اقدام به تأسیس پارک های علم و فناوری و مراکز رشد می نمایند.
پارک علم و فناوری به نقل از ویکی پدیا:

پارک علم و فناوری سازمانی است که به وسیله متخصصان حرفهآای اداره میآشود و هدف اصلی آن افزایش ثروت جامعه از طریق تشویق و ارتقاء فرهنگ نوآوری و افزایش توان رقابت در میان شرکتها و موسساتی است که متکی بر علم و دانش در محیط پارک فعالیت میآکنند. برای دستیابی به این هدف، یک پارک علمی با ایجاد انگیزش و مدیریت جریان دانش و فناوری در میان دانشگاهها، مراکز پژوهش و توسعه، شرکتهای خصوصی و بازار، ایجاد و رشد شرکتهای متکی بر نوآوری را از طریق مراکز رشد و فرایندهای زایشی تسهیل میآنماید. پارکهای علمی همچنین خدماتی با ارزش افزودهٔ بالا و فضاهای کاری و تأسیسات مناسب و کیفی به موسسات مستقر در پارک ارائه میآنمایند. در تعریفی دیگر در مورد پارک فناوری آمده است: پارک فناوری واحدی است که:
با موسسات آموزشی و پژوهشی در ارتباط است.
- زیرساختآها و خدمات پشتیبانی، خصوصاً مستغلات و فضاهای اداری را برای واحدهای تجاری فراهم میآنماید.
- وظیفه انتقال فناوری را بر عهده دارد.
- وظیفه توسعه فناوری را بر عهده دارد.

در سراسر دنیا شرکت های بزرگی در این گونه مکان ها برای استفاده از تحقیقات و پژوهش های دانشگاهی مستقر شده اند. از پارس آنلاین خودمان گرفته تا کمپانی معظم گوگل.
در ایران پارک های علم و فناوری و مراکز رشد توسط دانشگاه ها، پژوهشکده ها، جهاد دانشگاهی، سازمان تحقیقات علمی و صنعتی و.... تأسیس شده و زیر نظر وزارت علوم و فناوری فعالیت می کنند.
نقش مراکز رشد و شرکت های دانش بنیان در اقتصاد ایران خیلی کم است، چرا؟
تعداد واحد های خارج شده از واحد مستقر در این مراکز خیلی بیشتر است، چرا؟
صاحبان صنعت توجه کمی به این شرکت ها دارند و نگاه آنها به این گونه شرکت ها منفی است، چرا؟
صاحبان سرمایه حاضر به سرمایه گزاری در این شرکت ها نیستند، چرا؟
...........؟
و سوال های بی جواب دیگر.......

من و تعدادی از دوستان حدود یک سال پبش تو مرکز رشد دانشگاه ....... (که توی چهارمین جشنواره حوزه پژوهش و فن آوری توسط رئیس جمهور به عنوان مرکز رشد برتر کشور معرفی شد) مستقر شدیم تا کنار تحصیل در مکتب خونه سر کار هم باشیم، که واقعا سر کار بودیم.
بعد از 8 ماه فعالیت هم به خاطر خدمات و حمایت های خیلی خوب راهی به جز خروج از مرکز رشد برامون باقی نمونده بود.
چرا تو ایران با کسانیکه هدفشون پیشرفت جامعه است این طوری برخورد میشه؟
با توجه به تجربه نا موفقی که داشتم این تاپیک رو ایجاد کردم تا در باره مسائل مربوط به ایجاد کسب وکار و موانع پیش رو و راه های رفع آن به بحث و گفتمان بپردازیم

[majidshahbazi68]

پاسخ : کارآفرینی، کسب و کار دانش بنیان و مراکز رشد فناوری

سلام
این مساله ای که فرمودید خیلی طبیعیه من خودم بارها و بارها انواع اونو دیدم
دلیلش هم به نظر من اینه که اون افرادی که در اون مرکز رشد یا مشابه اون به سمت ریاست و معاونت و مدیریت میرسند و اغلب همشون هم عنوان آقای دکتر دارند
تا چشمشون به حقوق و مزایای رنگین و پاداشهای آنچنانی میرسه اون مرکز رو می کنن برای خودشون یک نون دونی و اصلا ذره ای به پیشرفت پروژه ها و دیگر پرسنل اهمیتی
نمیدند در واقع ظرفیت پولداری رو ندارند و به اصطلاح خودشون کار تو اولویت آخره
ولی در کشورهای پیشرفته و کمپانی های بزرگ چیزی که من از یکی از افرادی که اونجا شاغل بود شنیدم این بود که اختلاف حقوق یک مدیر ارشد با یک نیروی معمولی
تو اون کمپانی زیاد نیست و بخاطر همین هیچوقت دچار عدم تعادل نمیشند

[eMicro]

پاسخ : کارآفرینی، کسب و کار دانش بنیان و مراکز رشد فناوری

سلام
این مساله ای که فرمودید خیلی طبیعیه من خودم بارها و بارها انواع اونو دیدم
دلیلش هم به نظر من اینه که اون افرادی که در اون مرکز رشد یا مشابه اون به سمت ریاست و معاونت و مدیریت میرسند و اغلب همشون هم عنوان آقای دکتر دارند
تا چشمشون به حقوق و مزایای رنگین و پاداشهای آنچنانی میرسه اون مرکز رو می کنن برای خودشون یک نون دونی و اصلا ذره ای به پیشرفت پروژه ها و دیگر پرسنل اهمیتی
نمیدند در واقع ظرفیت پولداری رو ندارند و به اصطلاح خودشون کار تو اولویت آخره
ولی در کشورهای پیشرفته و کمپانی های بزرگ چیزی که من از یکی از افرادی که اونجا شاغل بود شنیدم این بود که اختلاف حقوق یک مدیر ارشد با یک نیروی معمولی
تو اون کمپانی زیاد نیست و بخاطر همین هیچوقت دچار عدم تعادل نمیشند

ما هم اونجا یه مدیر مثلا دکتر داشتیم که هیات علمی دانشگاه هم بود
این آقای نسبتا محترم فرق بین مدیریت آهن فروشی و مرکز رشد رو نمی دونست و با واحد های فناور مثل کارگر های آهن فروشیش برخورد میکرد.

[fatemehjml]

پاسخ : کارآفرینی، کسب و کار دانش بنیان و مراکز رشد فناوری

سلام
وقت بخیر
به هر حال هر وقت داخل کشور ما جاهایی مثل مراکز رشد تاسیس میشه یه افرادی پیدا میشن که فقط در جهت منافع خودشون میخوان ازش استفاده بکنن. نمونه هاش را زیاد دیدم، ولی این اصلا دلیل نمیشه که کل این حرکت را زیر سوال ببریم و بخواهیم نسبت به این مراکز بدبین بشیم. شرکت ما از سال 1388 فعالیت خودش را در مرکز رشد شهرک علمی و تحقیقاتی اصفهان شروع کرده و الان در پارک مستقر شده. زمانی که کارمون را شروع کردیم 2 نفر بودیم و هیچ سرمایه ای هم نداشتیم ولی الان شرکتمون 17 نفر نیروی تمام وقت و 4 نفر نیروی پاره وقت داره. شاید اگه شهرک نبود شروع کار خیلی برامون سخت بود. به نظر من اینجور جاها برای شروع کار خیلی خوبه. چون هم مشاورای خیلی خوبی دارن که نمیذارن با تجربه ی کمی که داری به بیراهه بری و شکست بخوری هم تا حدی سرمایه ی اولیه را برای شروع کار در اختیارتون میذارن که هر چند ناچیزه ولی بازم به نظرم یه امتیازه. البته من مراکز رشد دیگه را خیلی اطلاع ندارم ولی اینجایی که ما بودیم برامون خیلی خوب بود.

[eMicro]

پاسخ : کارآفرینی، کسب و کار دانش بنیان و مراکز رشد فناوری

سلام
وقت بخیر
به هر حال هر وقت داخل کشور ما جاهایی مثل مراکز رشد تاسیس میشه یه افرادی پیدا میشن که فقط در جهت منافع خودشون میخوان ازش استفاده بکنن. نمونه هاش را زیاد دیدم، ولی این اصلا دلیل نمیشه که کل این حرکت را زیر سوال ببریم و بخواهیم نسبت به این مراکز بدبین بشیم. شرکت ما از سال 1388 فعالیت خودش را در مرکز رشد شهرک علمی و تحقیقاتی اصفهان شروع کرده و الان در پارک مستقر شده. زمانی که کارمون را شروع کردیم 2 نفر بودیم و هیچ سرمایه ای هم نداشتیم ولی الان شرکتمون 17 نفر نیروی تمام وقت و 4 نفر نیروی پاره وقت داره. شاید اگه شهرک نبود شروع کار خیلی برامون سخت بود. به نظر من اینجور جاها برای شروع کار خیلی خوبه. چون هم مشاورای خیلی خوبی دارن که نمیذارن با تجربه ی کمی که داری به بیراهه بری و شکست بخوری هم تا حدی سرمایه ی اولیه را برای شروع کار در اختیارتون میذارن که هر چند ناچیزه ولی بازم به نظرم یه امتیازه. البته من مراکز رشد دیگه را خیلی اطلاع ندارم ولی اینجایی که ما بودیم برامون خیلی خوب بود.

سلام
من قصد این رو ندارم که کل این حرکت رو زیر سوال ببرم فقط چون توی ایران هیچ کس سر جای خودش نیست چنین مراکزی توسط افراد نالایق و به روش نا درست اداره میشه
برای مثال ما تو دانشگاه یه بخشی داشتیم به عنوان مرکز تجاری سازی دست آورد های دانشگاه که همون طور که از اسمش پیداست وظیفه اش بازار یابی است ولی دلالی میکرد
مدیر این مرکز از شرکت مبدل سازان ژرف اندیش(فاران ترانس) که خودشون واسطه بودن برای ما پروژه تولید 12هزار عدد منبع نغدیه سویچینگ رو گرفتند.ما یه نمونه ساختیم و برای تست فرستادیمش شرکت فاران که اون ها هم تأییدش کردند. قیمت تموم شده برای هر 1000 هدد 18 میلیون تومان بود که با محاسبه سود، مالیات و حق بیمه قیمت نمایی 24 میلیون اعلام شد.مرکز تجاری سازی یه درصدی به این قیمت اضافه کرد و شرکت فاران هم همین طور. این دلال بازی ها به جایی رسید که مشتری اصلی گفت با این قیمت براش نمی صرفه و ما به راحتی یه پروژه چندصد میلیونی رو از دست دادیم.(این فقط یکیش بود باز هم هست)
ما هم مشاور داشتیم ولی نحوه تنظیم یه قرارداد رو بلد نبود برای مشاوره حقوقی میرفتیم بیرون پیش وکیل
سقف حمایت مالی تو دوره رشد مقدماتی 7 میلیون در قالب وام بانکی بود که یک میلیون و هشتصد هزار تومنش رو بابت اجاره برداشتند دو تا دو میلیون یکی برای تجهیزات اولیه اداری و دفتری و یکی هم برای تجهیزات کارگاهی و آزمایشگاهی مصرف شد.برای ما اصلا خوب نبود.

[fatemehjml]

پاسخ : کارآفرینی، کسب و کار دانش بنیان و مراکز رشد فناوری

کارآفرینی و به اصطلاح اینکه بخواین داخل ایران برای خودتون کار کنید و اون هم کار علمی مثل پا گذاشتن داخل بیابونه بی آب و علفیه که هر لحظه بادهای وحشتناکی از داخلش عبور می کنه. خیلی باید سخت و مقاوم باشی تا بتونی دووم بیاری. به هر حال وقتی توی کشور ما برای فارغ التحصیلایی که دوست دارن کارآفرینی بکنن و از صفر می خوان شروع بکنن، و کلی ایده و فکر و انگیزه درونشون وجود داره، همین شاید یه نقطه ی امیدی باشه که میشه تاحدی ازش استفاده کرد.

[nicebluesky]

پاسخ : کارآفرینی، کسب و کار دانش بنیان و مراکز رشد فناوری

ببخشید که یک تاپیک خاک خورده رو بالا میارم
سلام
من و یکی از دوستان هم در مرکز رشد و فناوری دانشگاه آزاد در خوزستان یک دفتر داریم.پروژه ما تولید یکی از تجهیزات تست ترانسفورماتور هست. ما هم مثل شما دوستان خیلی تحت فشار هستیم از همه جهت! بعضیها از مدیران و مسئولین پارکهای علم فناوری شاکی هستن.خب فی نفسه این مراکز و احیاناً تسهیلات مالی که در اختیار شرکتهای دانش بنیان قرار میدن خیلی خوبه و کمک بزرگی به شرکتها و دانش آموختگان نوپا برای شکلگیری یک کسب و کار میکنه. از طرفی مدیر خوب و بد در همه جا هست. بنظر من مشکل اصلی در این زمینه، عدم وجود زیرساخت مناسب برای تجاری سازی ایده های دانش بنیان هست. ساخت یک محصول علاوه بر سرمایه، نیاز به قطعات،منابع و تجهیزات داره. به عنوان مثال برای ساخت یک تجهیز الکترونیکی، بعد از شروع بکار و انجام همه محاسبات تازه باید بری دنبال قطعه بگردی که آیا پیدا میشه یا نه. شخصا برای کاری که خودم دارم انجام میدم، در یک مرحله نیاز به یک لوله پلکسی گلاس داشتم.برند پلکسی گلاس آلمان اون محصول رو داره متری کمتر از 50یورو میفروشه.اینجا با کلی بدبختی نمونه تایوانی پیدا کردم متری 2میلیون تومن!! در مراحل دیگه هم به مشکلات مشابه برخوردم. حالا با تمام مشکلات وقتی محصول اولیه رو آماده کردی و نیاز به بازاریابی داری، اولین پرسشی از ازت میشه اینه که آیا نمونه اروپایی یا چینی داره یا خیر و قیمتش چنده؟!! خب مسلماً در هیچ زمینه ای نمیشه با عزیزان چینی رقابت کرد.. و مدتها تلاش و مشقت بی فایده خواهد بود
تمام این صحبتها رو کردم که بگم آقا زیرساخت کار تحقیقاتی در ایران نیست مگر در زمینه پروژه های نظامی که اون ارگان خاص تمام امکانات مورد نیاز رو بهتون بده!!
تا زمانی که دسته بیل و فرقون از کشورهای دیگه وارد میکنن همین آش و همین کاسه..!!!!!!!

[ben-robot]

پاسخ : کارآفرینی، کسب و کار دانش بنیان و مراکز رشد فناوری

سلام

می دونید مشکل کجاست من تجربشو داشتم

کسی که می ره در مرکز رشد پارک ایده اش رو مطرح می کنه و مورد قبول هم میشه حالا بهش می گن برو بگرد دنبال بازارش ایا این درسته یه کسی شاید ایده برداز خوبیه باید حتما اقتصادش هم خوب باشه یا مثل اچار فرانسه باشه به فرض هم اونجا رفتید بازار را چی می کنید راضی کردن مردم برای خرید رو چی می کنید

[مهندس نوآور]

پاسخ : کارآفرینی، کسب و کار دانش بنیان و مراکز رشد فناوری

... آقا زیرساخت کار تحقیقاتی در ایران نیست مگر در زمینه پروژه های نظامی که اون ارگان خاص تمام امکانات مورد نیاز رو بهتون بده!!

می خواستم با توجه به تجربه هایم، این ذهنیت غلط را هم از ذهن شما پاک کنم. در کشورهای پیشرفته، حتی محرمانه ترین پروژه های نظامی؛ تحت یک نظام رقابتی سالم، به بخش خصوصی واقعی آن کشور سپرده می شود. این قضیه معمولا بزرگترین محرک رشد تکنولوژیک شرکتهای خصوصی در آن کشور می شود و بعدها این فن آوریها در امور غیر نظامی و تجاری نیز منشا پیشرفت، اشتغال، رفاه و ثروت می شوند.
اما سیستم نظامی و وزارت دفاع در ایران؛ خودش بزرگترین مجموعه کسب و کار و بیزینس خصولتی است، از آهنگری و ریخته گری گرفته تا صنایع الکترونیک، اپتیک و حتی پیمانکاری برق و مخابرات و شهرداری را در زیر مجموعه درآمدزائی خود دارند. بنابراین شما وقتی با یک ایده تازه به آنها مراجعه می کنید، برایشان بیشتر حکم یک رقیب بالقوه را دارید.

تا زمانی که دسته بیل و فرقون از کشورهای دیگه وارد میکنن همین آش و همین کاسه..!

این موضوع هم ریشه در دولتی بودن اقتصاد ما دارد. در واقع قضیه واردات، پیش از آنکه از نظر مالی برای وارد کننده جذاب باشد، برای آن دسته از مدیران دولتی صاحب امضاهای طلائی (صدور مجوز برای واردات انحصاری و اختصاص ارز مرجع) جذاب است(یعنی با هم می خورند... می فهمین که؟!). برای همین است که انحصار واردات برخی اقلام مثل برنج، کنجاله، شکر، چای و ...، سالهاست که در دستان فقط چند نفر محدود است و به باقی افراد، چنین مجوزی داده نمی شود.
لینکهای مرتبط:

هفتاد درصد واردات برنج در انحصار دو شرکت بوده است

رانتآخوار بزرگ ۶۵۰ میلیون یورویی کنجاله کیست؟

[مهندس نوآور]

پاسخ : کارآفرینی، کسب و کار دانش بنیان و مراکز رشد فناوری

.

[nicebluesky]

پاسخ : کارآفرینی، کسب و کار دانش بنیان و مراکز رشد فناوری

در کشورهای پیشرفته، حتی محرمانه ترین پروژه های نظامی؛ تحت یک نظام رقابتی سالم، به بخش خصوصی واقعی آن کشور سپرده می شود. این قضیه معمولا بزرگترین محرک رشد تکنولوژیک شرکتهای خصوصی در آن کشور می شود و بعدها این فن آوریها در امور غیر نظامی و تجاری نیز منشا پیشرفت، اشتغال، رفاه و ثروت می شوند.
اما سیستم نظامی و وزارت دفاع در ایران؛ خودش بزرگترین مجموعه کسب و کار و بیزینس خصولتی است، از آهنگری و ریخته گری گرفته تا صنایع الکترونیک، اپتیک و حتی پیمانکاری برق و مخابرات و شهرداری را در زیر مجموعه درآمدزائی خود دارند. بنابراین شما وقتی با یک ایده تازه به آنها مراجعه می کنید، برایشان بیشتر حکم یک رقیب بالقوه را دارید.
این موضوع هم ریشه در دولتی بودن اقتصاد ما دارد. در واقع قضیه واردات، پیش از آنکه از نظر مالی برای وارد کننده جذاب باشد، برای آن دسته از مدیران دولتی صاحب امضاهای طلائی (صدور مجوز برای واردات انحصاری و اختصاص ارز مرجع) جذاب است(یعنی با هم می خورند... می فهمین که؟!). برای همین است که انحصار واردات برخی اقلام مثل برنج، کنجاله، شکر، چای و ...، سالهاست که در دستان فقط چند نفر محدود است و به باقی افراد، چنین مجوزی داده نمی شود.

کاملاً با شما موافقم مخصوصاً اون بخشهایی که بولد کردم. نمونه بارز بخش اول صحبت شما GPS هست که در ابتدا بعنوان یک ابزار نظامی استفاده شد. بدون شک در اکثر کشورها بیشترین بودجه صرف مقاصد نظامی میشه. با توجه به اینکه از نظر استراتژیک صحیح نیست که کشوری بیاد سیستمهای دفاعی و ابزار خاص نظامی رو از کشورهای دیگه خریداری کنه، میل به تولید داخلی هرچند با هزینه بالا وجود داره. پس شما اگر یک طرح خوب و هدفمند نظامی داشته باشید، با فرض اینکه با طرحتون موافقت بشه، مطمئن باشید که از نظر مالی مشکلی نخواهید داشت. بنده چون برای یکسری کارها به چنتا مراکز نظامی سر زدم اینو به عینه دیدم. ولی در زمینه های صنعتی کاملاً برعکسه. بخش خصوصی یا دولتی (اگر از رانت و امضای طلائی و ... چشم پوشی کنیم!!! مگه میشه؟؟؟!! oo: oo کلاً ترجیح میده جنس خارجی بخره، چه ارزان تر، چه گرانتر! و اراده عمومی برای حمایت تولید کننده داخلی وجود نداره. بعضیا جنس ارزون میخان میرن چینی میگیرن، بعضیا جنس عالی میخان میرن دنبال اروپایی امریکایی.. متاسفانه در ایران هیچ اصولی برای هیچ چیز وجود نداره... آقا بدلیل آزادی بیان دیگه بیشتر نمیتونم موشکافی کنم تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل

[سعید خیری]

پاسخ : کارآفرینی، کسب و کار دانش بنیان و مراکز رشد فناوری

درود به دوستان عزیز

مساله اینه که در دانشگاه ها و مدارس صحبتی از ایده پردازی و اشتغال ایی نمیشه و تمامی فارق التحصیلان (مخصوصا رشته ی برق) به جنبه های علمی نگاه می کنند و بیشتر وقت خود را برای تلاش در تولید محصولی با قابلیت های فراوان و شگفت انگیز صرف می کنند.

اما ثبل از تولید یک محصول ، باید بازار هدف را رسد کرد و تمامی جوانیب ایده را بررسی کرد که این دقیقا کلید موفقیت در راه اندازی یک کسب و کار تازه هست.

افراد زیادی را دیدم که محصولی حتی با امکانات و خصوصیات عالی تولید می کنند به امید اینکه به فروش برسد ولی زمانیکه برای توزیع در بازار اقدام میکنند ، با حقیقت مواجه شده که یا به کار کسی نمیخورد یا نمونه های خارجی با امکانات بیشتر موجود است و در یک جمله " توجیه اقتصادی برای این طرح وجود ندارد!"
که در نتیجه طراحان و توسعه دهندگان خود را شکست خورده می بینند و انگیزه و امیدی که در ابتدای کار داشتند را از دست می دهند، و البته تنها گزینه ی پیش رو را روی آوردن به شغل های کاذب و بیزینس های قارچی ( نمونه ی تاسف اور آن پروژه دانشجویی و ... ) می بینند.

در حالتی که راه ، بدلیل عدم اگاهی برای تکمیل طرح کسب و کار ( بخوانید BP یا Business Plan) و توجیه اقتصادی از ابتدا اشتباه بوده است.

بهمین دلیل ، لارمه بحث را دقیقا بسمت نحوه ی شروع یک استارت پ پیش ببریم و در ادامه ی آن در مورد شروع یک کسب و کار تازه از طریق مراکز رشد علم و فناوری صحبت کنیم.

//------------------------------------------------

[علی تحیری]

پاسخ : کارآفرینی، کسب و کار دانش بنیان و مراکز رشد فناوری

با سلام:
و تبریک سال نو، به همه شما عزیزان. پست های همه شما عزیزان را مطالعه کردم که سرشار از واقعیت های تلخ جامعه امروزی ماست. کار آفرینان بزرگ ترین ارزش های جامعه ما هستند، اما متاسفانه در ایران به کسی کارآفرین می گویند، که دیگران کار کنند و او فقط آفرین بگوید.!!!

[Freelancer]

پاسخ : کارآفرینی، کسب و کار دانش بنیان و مراکز رشد فناوری

مساله اینه که در دانشگاه ها و مدارس، صحبتی از ایده پردازی و اشتغال زایی نمیشه و تمامی فارغ التحصیلان به جنبه های علمی نگاه می کنند

دلیلش اینه که افرادی که کتابهای درسی و برنامه ریزی سیاستهای آموزش و پرورش را انجام می دهند، هیچکدام تصور درستی از مقولاتی مانند نوآوری، مهارت حل خلاق مساله، مهارتهای زندگی، مهارتهای فنی و عملی، اقتصاد رقابتی، اقتصاد آزاد، اقتصاد دانش بنیان و ... ندارند. آنها (که تماما در حوزه علوم انسانی تحصیل کرده اند)، بیشتر به دنبال تربیت تست زنهای حرفه ای برای عبور از سد کنکور هستند.

... آنها بیشتر وقت خود را صرف تلاش برای تولید محصولی با قابلیت های فراوان و شگفت انگیز می کنند.

درسته، قطعا مقتضیات اقتصاد، قدرت خرید متوسط جامعه، هزینه های جانبی تولید، بوروکراسی اداری، مقررات تجارت و شرایط فرهنگی هر کشوری، الزامات خاصی هم برای بازار اون کشور ایجاد می کنه؛
مثلا در بریتانیا، سالانه 4 میلیارد پوند غذای کنسرو شده سگ و گربه به فروش می رسه، اما تولید کننده احتمالی چنین محصولی در ایران، فورا ورشکست خواهد شد، مگر اینکه امکان صادرات فراهم بشه.
یا در آمریکا، صنعت «ارائه خدمات ماساژ درمانی»، یا چاپ و نشر یک صنعت چند میلیارد دلاری است اما در مقابل در ایران امروز ما، تیراژ کتابها به کمتر از 500 نسخه رسیده است، پس هر محصول تازه و مفیدی، معلوم نیست در ایران با اقبال مواجه شود، به ویژه که کمتر از 5 درصد سرمایه های بورس، در اختیار تولید بخش خصوصی است و بانکها هم که هیچی.

اما قبل از تولید یک محصول ، باید بازار هدف را رصد کرد و تمامی جوانب ایده را بررسی کرد که این دقیقا کلید موفقیت در راه اندازی یک کسب و کار تازه هست.

بله؛ پس از شکار یک فرصت، مطالعات نیاز سنجی بازار و امکان سنجی تولید، اولین و مهم ترین قدم برای هر استارت پ و یا کارآفرین تازه کاری است.

[AliRezaDAVE]

پاسخ : کارآفرینی، کسب و کار دانش بنیان و مراکز رشد فناوری

یک نکته هم میخواستم بگم که شاید به بحث ربط چندانی نداشته باشه ولی خالی از لطف نیست و جالبه :agree:

اسدالله عسگراولادی که معرف حضور همه هست . تاجر معروف و رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین :redface:

خودش میگفت اگر من یک کامیون پسته بدم دست اقتصاددان های کشور نمیتونن آبش کنن :angry:.

یک سری هم که مصاحبه دکتر توکلی رو میخوندم گفته بود در دوران سازندگی که شروع میکنن استقراض خارجی ، وقتی نمیتونن بدهی ها رو پرداخت کنن مجبور میشن برن پیش بانکهای وام دهنده و ازشون مهلت بخوان :sad:. بعد اون بانکها میگن نمیتونیم چون به دلیل عدم پرداخت به موقع در لیست سیاه ما قرار گرفتید :cry2:. باید اون موقعی که هنوز مشتری خوش حساب بودید میومدید و مهلت می گرفتید

که اینجا دکتر توکلی گفته بود یعنی اقتصاددان ها و مسئولین اقتصادی ما این اصل ساده تجارت رو هم بلد نبودند :angry: که تا موقعی که خوش حساب هستی باید بری فرصت بگیری. چیزی که وفور در بازار مشاهده میشه