اطلاعیه

Collapse
No announcement yet.

کار گروهی در کشور ما

Collapse
X
 
  • فیلتر
  • زمان
  • Show
Clear All
new posts

    #16
    پاسخ : کار گروهی در کشور ما

    نوشته اصلی توسط meerkat
    فکر میکنم مسائلی به مراتب جدی تر از " ****Golden " مطرح باشه .
    --------------------------------------------------------------------------------
    پ ن:
    واقعا منتظر بیان تجربیات افراد موفق در کار تیمی هستم .
    اون که طنز و برای خنده هست-ولی حقیقت تلخی که پشت این قضیه هست عامل خیلی از مواردی هست که دوستان دیگر اشاره کردند-

    دیدگاه


      #17
      پاسخ : کار گروهی در کشور ما

      نوشته اصلی توسط voyager2020
      خواستم نظرم رو عرض کنم دیدم دوستان لطف کردن و همه ی موارد رو ذکر کردن-
      یه کلیپ 4 دقیقه ای هست از مکس امینی در مورد پرشین گایز-
      مهندس میشه بی زحمت لینک کلیپ رو هم بدین
      من نمىآ‌توانم فرضیه «بىآ‌اخلاقى انسان» را بپذیرم، و من اخلاق را منحصرا امرى انسانى و متعلق به انسان مىآ‌دانم که هیچ نوع قدرت مافوق انسانى در پشت آن وجود ندارد
      آلبرت اینشتین
      منبع: http://fa.wikiquote.org

      دیدگاه


        #18
        پاسخ : کار گروهی در کشور ما

        نوشته اصلی توسط silicon0
        مهندس میشه بی زحمت لینک کلیپ رو هم بدین
        اگه امکانش هست تو پارت پ کنید همه بتونند ببینند
        در جهان هرگز مشو مدیون احساس کسی - تا نباشد رایگان مهرت گروگان کسی
        گوهر خود را نزن بر سنگ هر ناقابلی - صبر کن پیدا شود گوهر شناس قابلی

        دیدگاه


          #19
          پاسخ : کار گروهی در کشور ما

          با سلام و تشکر از نظرات مفید دوستان

          ظاهرا مثل فیل شناسی در تاریکی مولوی، هر کسی برداشت خودش رو میگه که صد البته درست هم هست. ولی اگه یه خورده ریشه ای تر نگاه کنیم به نظرم میرسیم به اینکه ما ( یعنی دقیقا من ) اصلا فرهنگ کار و کار مفید نداریم. یعنی اصلا اعتقادی به کار کردن نداریم. اگه میریم سراغ کار به علت هایی غیر از خود کار هست. مثلا اولیش کسب درآمد، بعد حضور اجتماعی، بعدیش علاقه و علتهای مختلفی که برای هر شخص متفاوته.

          در یک کلام، ما برای خودمون کار میکنیم. نه برای همسایه مون. نه برای جامعه مون و نه برای خوده کار. وقتی اهداف چند نفری که با هم کار میکنن متفاوت باشه و همه علتهایی که دوستان گفتن هم باشه، خواه ناخواه اصطکاک پیش میاد.

          تا اینجاش تقریبا طبیعیه. اما مشکل اصلی ما تا اینجا نیست. بلکه بعد از اینجاست. یعنی "مهارت رفع اصطکاک". ما چون اینو نداریم ، معمولا با اولین اصطکاک، جدایی ایجاد میشه و هر کی میره سی خودش.
          دلیل کلیش بر میگرده به اینکه ما انسانهای عاطفی و احساساتی هستیم و همیشه به احساسمون بیشتر از عقلمون بها دادیم، یعنی همیشه کاری رو که دوست داشتیم انجام دادیم، نه کاری رو که درست تره.

          احساسات آدم هم دائم در نوسانه و آدم احساسی، میشه آدم نوسانی. وقتی به هم نزدیک میشیم، مثلا وقتی میخوایم گروهی کار کنیم یا زندگی کنیم، نوساناتمون از لحاظ فرکانس و فاز و دامنه با هم نمیخونه و مشکل ایجاد میشه. مهارت حل مشکل رو هم که نداریم (چون اونم عقل میخواد) ، پس میشه جدایی.

          یعنی وقتی از یکی، یه نکته منفی ببینیم طرف رو با ابلیس مساوی میکنیم. عکس قضیه هم صادقه، یعنی خدا نکنه به یه نفر دل ببندیم و امیدوار شیم، طرف رو میذاریم جای خدا. همون آدمی رو که تا دیروز میگفتیم: اگه با فلانی شریک شم خیلی عالی میشه. امروز به هر دری میزنیم تا ازش جدا شیم. این همون نوسانه. نه اون شراکت درسته و نه این جدایی.


          ویرایش: تو خط بالا بجای شراکت از کلمه ازدواج هم میتونین استفاده کنین.
          کمترین توقع از یک فرد تحصیلکرده، دانستن املای صحیح کلمات است.

          دیدگاه


            #20
            پاسخ : کار گروهی در کشور ما

            همونطور که دوستان هم اشاره کردن، اولین دلیل عدم آموزشه
            و دلیل دیگه هم اینه که همه میخوان کمتر زحمت بکشن و بیشتر منفعت کنن.

            جالبه در یک سیستم وقتی که یه نفر کارش رو درست انجام میده، دیگران به عناوین مختلف تخریبش میکنن...
            خویشتن را اصلاح کنید تا خداوند کارها را اصلاح کند. امیر المومنین علی (ع)

            دیدگاه


              #21
              پاسخ : کار گروهی در کشور ما

              به نظر من فرقی نداره هدف از کار چیه هدف \یشرفت جامعه است یا منفعت مالی شخصی و غیره.
              مهم کارگروهی و ادامه دادن اونه.
              اینم بگم که یه وقتایی پیش میاد که شما مدیر نیستی و فقط در زمینه تخصصی خودت در یک تیم مشغول بکار هستی اما وقتی که اکثر اعضا کم کاری میکنن و این تویی که تیم و هدف نهایی برات مهمه تنها میمونی و باید بار همه تیمو بدوش بکشی در این حالت دو راه بیشتر نداری یا توهم بیخیال بشیو کار و رها کنی یا اینکه یه تنه همه مسئولیت و بار کار رو بدوش بگیری.
              اما باورم اینه که اگه از لحظه اول برای شروع یک کار تیمی شناخت خوبی روی افرادی که میخوای باهاشون کار کنی داشته باشی و فکرتون به هم نزدیک باشه و هدف واقعا براتون مهم باشه(هدف دو تاست یک هدف نهایی که متعلق به کل گروهه و یکی هم هدف شخصی که در هر تیمی این دو هدف وجود داره در واقع تیمی که یکی از این دو متور محرکه را نداشته باشه یجایی کم میاره و میبره) حتما موفق میشید.
              فقط وقتی که میخواید تصمیمی بگیرید که ممکنه روی کل تیم اثر بذاره بهتره همه اعضا در جریان باشن تا یک تصمیم جامع و کامل و شامل باشه.
              حدیثی هست که میگه نادان ترین شما کسی است که خود را از مشورت با دیگران بی نیاز بداند.
              حالا که این حدیثو گفتم خوبه که دو جمله از بزرگان هم بزارم:
              1- هرگز با نادان دوستی نکن چرا که از تو برای او منفعت و از او برای تو زیان است.
              2- هرگز با حسود مشورت مکن چون او خوب تو را در نظرت زشت و آنچه برای تو به صلاح نیست در نظرت خوب جلوه میکند.

              دیدگاه


                #22
                پاسخ : کار گروهی در کشور ما

                نوشته اصلی توسط silicon0
                مهندس میشه بی زحمت لینک کلیپ رو هم بدین
                https://www.youtube.com/watch?v=lQmJlw483eE

                دیدگاه


                  #23
                  پاسخ : کار گروهی در کشور ما

                  مفهوم زیبای کار تیمی
                  http://www.beytoote.com/images/stories/fun/fu759.jpg

                  دیدگاه


                    #24
                    پاسخ : کار گروهی در کشور ما

                    نوشته اصلی توسط voyager2020
                    https://www.youtube.com/watch?v=lQmJlw483eE
                    هر چی دم دهنش اومد نثار ایرانی جماعت کرد...راست و دروغ رو قاطی هم کرد و توهین و توهین و توهین... :angry:

                    دیدگاه


                      #25
                      پاسخ : کار گروهی در کشور ما

                      نوشته اصلی توسط شاهرخ مستقیمی
                      هر چی دم دهنش اومد نثار ایرانی جماعت کرد...راست و دروغ رو قاطی هم کرد و توهین و توهین و توهین... :angry:
                      البته این بابا کارش طنز هست -یعنی یه جاهایی هست که اینا میرن برنامه اجرا میکنن- و فقط طنز هست- فقط هم با یه عده خاص شوخی نمیکنه اگر برنامه های دیگه اش رو هم دیده باشید متوجه میشید که اصلا منظوری که بخواد توهین کنه یا نه نداره وفقط چیزی رو که دیده به صورت طنز میگه! گرچه خودش هم همون شخصیتی رو که گفت داره ولی به هر حال من از این تیپ ادمها خیلی زیاد دیدم!


                      دیدگاه


                        #26
                        پاسخ : کار گروهی در کشور ما

                        یه سری صفات در طول تاریخ در ما به صورت ژنتیکی در اومده...
                        مثلا چون در طول تاریخ تا به امروز استبداد و دیکتاتوری بالای سر ما بوده دنبال بیرون کشیدن گلیم خودمان از آب بودیم و عادت کردیم کارها را با زور و اجبار انجام بدیم نه از روی علاقه.
                        برای همین در کارهای گروهی هم ضعیف هستیم.
                        یا اینکه چون اقوام مختلفی در یک کشور جمع شدیم .

                        و الان هم که در نظام آموزشی یاد می دن برای نمره و خلاص شدن از شر درس ها علم را یاد بگیریم.
                        به دنبال علم رفتم تا عالم شوم،
                        گاوها حمله کردند...گاوباز شدم

                        دیدگاه


                          #27
                          پاسخ : کار گروهی در کشور ما

                          یک مشکلی راجب موضوع تاپیک میبنم و انگار داره موضوع تاپیک منحرف میشه .
                          مشکل این است که در موضوع تاپیک کار گروهی بصورت شفاف تعریف نشده است. برداشت من از کار گروهی فعالیت انتفاعی است . ولی انگار اکثریت اعضا که دوستان دانشجو هستند - کار گروهی رو فقط در انجام پروژه پایان ترم میبینن .
                          این موضوع بهتر مشخص بشه وگر نه داریم قیاس مع الفارق میکنیم .
                          تنها موردی که همه آدما یقین دارن خدا در حقش زیاد لطف کرده
                          داشتن عقله زیادتر از دیگر آدم ها است

                          دیدگاه


                            #28
                            پاسخ : کار گروهی در کشور ما

                            با توجه به شرایط کاریم و چیزی که دارم از نزدیک لمسش می کنم نظرم رو می گم
                            هر کار تیمی یه شخصی به نام لیدر یا رهبر یا همون مدیر خودمون هست که تاثیر به سزایی داره
                            رهبر یه تیم باید بتونه سیبل رو به همه نشون بده و به دنبالش انگیزه و نگرش صحیحی ایجاد کنه
                            نگرش صحیح معجزه می کنه!!!
                            متاسفانه تو کشور ما مدیر های ما اغلب مهندسین با سوابق بالا هستن .یه مهندس خوب بودن هیچ تضمینی مبنی بر مدیریت خوب نداره به خاطر همین مدیریت های اشتباه تیم منحرف می شه
                            یه کارشناس خوب باید قبلش یه مدیر خوب باشه تا بتونه یه تیم رو رهبری کنه
                            نتیجه گیری:
                            در حال حاضر در کارهای گروهی ما مشکل توانایی نداریم بلکه مشکل مدیریتی داریم.
                            پیامبری که از بلندی بترسد ،هرگز به معراج نمی رسد....

                            دیدگاه


                              #29
                              پاسخ : کار گروهی در کشور ما

                              نوشته اصلی توسط شاهرخ مستقیمی



                              بیشتر دارم از نظرات دوستان استفاده میکنم؛ اما در مورد این فرمایش دوستمون:
                              خیلی از ماها حتما یه بازی رو تو دوران مدرسه و دوران بچگی به یاد داریم. 6 تا صندلی یا N تا صندلی میذاشتن و N+1 نفر هم دور اون صندلی ها میچرخیدن همزمان با پخش یه موزیک. وقتی موزیک قطع میشد، باید مینشستیم روی صندلی و اونی که نمیتونست بشینه، از بازی حذف میشد. این یعنی چی؟ یعنی فقط من!! یعنی منیّت...یعنی خودخواهی....و این تو ذهن ما حک میشد....مخصوصا مخصوصا مخصوصا اینکه اکثرا این بازی رو تو صحنه ی سینما یا تئاتر یا تالار اجرا میکردن و کلی آدم داشتن بهت نگاه میکردن...و این موثرترین بخش این بازی بود.(عمدی یا سهوی بودن این قسمت رو نمیدونم! ولی تاثیر شدیدی روی ضمیرناخودگاه اون بچه داشت) اونی که حذف میشد، باور میکرد که برای برنده بودن، باید هل بده...باید به فکر خودش باشه...باید حتی اگه نیاز بود، به صمیمی ترین دوستش خیانت کنه و نارو بزنه...

                              حالا راست یا دروغ بودن این قسمت رو نمیدونم ولی جایی خونده بودم که همین بازی تو کشوری مثل ژاپن هم انجام میشده. ولی با یه تفاوت ظریف اما بسیار اساسی...
                              بچه ها رو به گروه های N نفری تقسیم میکردن و N-1 تا صندلی میذاشتن. با پخش موزیک ، شروع میکردن دور صندلی چرخیدن و با قطع شدن موزیک باید همه شون روی اون صندلی ها جا میشدن و هیچکسی سرپا نمیموند.باید همدیگه رو بغل میکردن تا به زور هم که شده دور هم جمع بشن. ادامه ی بازی از صندلی ها باز هم کم میشد و نفرات ثابت و باز تکرار. نهایتا برنده ی بازی اون گروهی بود که رو کمترین صندلی، همه ی اعضای گروه نشسته بودن.

                              و جالبه که بعد از این همه سال و اینکه این ماجرا به شکل ایمیل و تو جاهای مختلف بازپخش شده، باز هم این بازی به شکل ایرانی اصیل داره اجرا میشه.... :angry:
                              سلام به همه خصوصا استاد جبراییلی
                              عاقا من همین چند روز پیش دیدم تلویزیون خودمون داشت دراین باره صحبت میکرد. خواستم براش تاپیک بزنم اما گفتم یه سری هستن که کلا ضد حالن وبه جای همفکری ،صورت مسله رو پاک که هیچ به گند هم میکشن :sad:

                              حالا چرا صحبت دادا شاهرخ رو نقل قول کردم؟چون داشت همینو میگفت ومنم میخواستم همینو بگم.

                              حالا ادامه بحث جالب بود!
                              میگفت یک ایرانی میتونه 10 برابر یک ژاپنی کار کنه !
                              یا یه جا دیگه میگفت

                              اگه کار یک نفر ایرانی رو 100بگیریم
                              کار دونفر ایرانی باز 100 میشه
                              کار 3نفر ایرانی باز 100 میشه
                              یعنی افزایش نفرات باعث افزایش کار نمیشه.
                              ..................
                              اینا به کنار ما ایرانیا کلا نمیتونیم به تعداد نفرات زیادی تعامل کنیم ویه جوری هستیم.یعنی یا با دوستای خودمون میگیم ومیخندیم ویا اگه طرف غریبه بود برای پیدا کردن یه دوست جدید تلاشی نمیکنیم وعین عصا روبه روی هم میشینیم

                              یه جاهم خوندم یا تعریف میکردن که نتیجه تحقیق واینا یه دانشگاه ودانشجوهایی بوده بوده
                              تواتوبوس ژاپن دوربین کار میزارن وته خط که مسافرا میان سوار بشن.
                              نفر اول روی صندلی اول میشینه نفر دوم بقلش
                              نفر سوم روی صندلی بعدی ونفر چهار بقلش و...
                              اما تو ایران اینطور بوده
                              نفر اول روی صندلی یه جای اتوبوس میشینه ونفردوم بقلش که نمیشینه هیچ وچند صندلی اونورتر میشینه ونفر سوم یه جا دیگه و....

                              ...................
                              ویه چیز دیگه ما احساسی هستیم ویه دفعه جو میدیم وجو میگیریم.
                              نمونش که زیاده.مثلا همین ماه رمضون طرف، بدبختی طرفو میبینه تو این جشن رمضون وحاضره کمک میلیونی بکنه
                              اما بعد ماه رمضون ویا حتی ازاین مراسم بیاد بیرون.اون فقیرو ببینه نه اینکه کمک نمیکنه بلکه مسخرشم میکنه.

                              یا توی مراسم عاشورا طرف مثل ابر بهار گریه میکنه اما گفتن ناهار جوری میزنه تو قفسه سینت وهلت میده عقب که شمرو تویه لحظه جلو چشت به عینه میبینی!
                              اینو گفتم بگم لحظه اول که میگی کار گروهی همه هستن اما کافیه ناهار رو بخورن اسم باباشونم دیگه یادشون نمیاد!


                              ...................
                              یه چیز دیگه توی کار گروهی همه میگن ما باید رییس باشیم وگرنه اناناس ما نیستیم!
                              چون میدونن رییسا کمتر کار میکنن واعصاب خوردیشم کمتره(اینم یه جا نظر سنجی از چندتا مهندس بود که به عینه خودم دیدم)
                              .............
                              یا یه چیز دیگه ما روز اول رودربایستی داریم ومیگیم هرچی شما بگی من قبول میکنم اما از فردا بامبول همه شروع میشه وهمه چیرو خراب میکنن
                              روز اول نمیگن کار تو چیه؟هدف ما چیه؟پول رو چطوری خرج میکنیم؟اگه نیومدی چی میشه؟و......
                              این تو خواستگاریا هم کامل معلومه!طرف به جای اینکه درباره اهداف وبرنامه اینده زندگیش حرف بزنه!درباره رنگ مورد علاقت واسم بچمون چی باشه وخونه مون رنگ اتاقش چه رنگی صحبت میکنن(یکم پیازشو زیاد کردم)

                              وهزار هزار تا چیز دیگه که دیگه که دیگه نه من حال نوشتن دارم ونه شما حال خوندن

                              درپایان من نظرات شماها رو کامل نخوندم وسر سری رد شدم.پس اگه مخالف نظراتتون بود بر من ببخشید
                              [img width=271 height=100]http://upload7.ir/imgs/2014-05/42296300898709327115.jpg[/img]

                              خداروشکر! نمردیمو معنی تدبیر رو هم فهمیدیم.دی:

                              دیدگاه


                                #30
                                پاسخ : کار گروهی در کشور ما

                                یه تجربه شخصی خودم در زمینه کار گروهی موفق دارم و اینه که اگر مسئول گروه خودش از همه بیشتر کار کنه و دل به کار بده، باقی اعضا هم منیت رو میذارن کنار و درست کار میکنن.
                                توی یه پژوهشکده کار میکردم مسئول گروهمون خودش اینقدر زحمت میکشید و با این که رئیس بود و باید فقط مدیریت میکرد اما اینقدر تلاش میکرد و کمک و راهنمایی و پی گیری که آدم ناخودگاه خجالت میکشید کم کاری کنه. رهبریت درست هم خیلی مهمه. به نظرم شبیه نخ داخل نباته. اگر درست عمل نکنه هیچ وقت نباتی شکل نمیگیره
                                ... و (بدانید) گرفتن تصمیمهاى محکم (براى رسیدن به اهداف بزرگ) با خوش گذرانى و سفرهآ‌هاى رنگین سازگار نیست و چه بسیار که خواب شبانه تصمیمهاى محکم روز را از میان برده و تاریکیآ‌ها، خاطره همتآ‌هاى بلند را از یادها محو کرده است. (نهجآ‌البلاغه، خطبه211)

                                امام علی (ع):کسی که به وقت یاری رهبرش در خواب باشد، با لگد دشمنش بیدار می شود (غررالحکم،ص 422)

                                دیدگاه

                                لطفا صبر کنید...