مصاحبه با پروفسور صفی الدین صفوی نائینی02/11/2011

پروفسور صفوی نائینی استاد دانشگاه واترلو در هجدهمین کنفرانس مهندسی برق، یک سخنرانی کلیدی و یک کارگاه آموزشی راجع به امواج میلیمتری ارائه نمودند. در حاشیه این سخنرانی، گفتگویی دوستانه با ایشان انجام گرفت که در ادامه مشروح آن را می خوانید:
ضمن عرض خسته نباشید و تشکر برای انجام این مصاحبه،
لطفاً نظرتان را راجع به هجدهمین کنفرانس مهندسی برق ایران بفرمایید.
به نظر من کنفرانس خوبی بود و استقبال بسیار خوبی از آن صورت گرفته که فراتر از انتظار من بود. افراد حاضر در این کنفرانس بسیار مطلع بوده و از آمادگی خوبی برخوردار بودند.
آیا این کنفرانس با کنفرانسهای خارجی قابل مقایسه بود؟
صد در صد. در بسیاری از کنفرانسهای خارجی مشکل کم بودن استقبال وجود دارد. حتی در کنفرانسهای داخل آمریکا که استقبال از آنها معمولاً بیشتر از کنفرانسهای اروپایی است، افراد حاضر در برخی جلسات ارائه مقاله ممکن است به 7 نفر نرسد ولی در این کنفرانس در هیج کدام از جلسات تعداد افراد را زیر 20 نفر ندیدم.
شاخه دانشجویی IEEE در دانشگاه صنعتی اصفهان به تازگی مجدداً فعالیتهای خود را آغاز کرده است. پیشنهاد شما برای فعالیتهای این شاخه برای پیشرفت و یافتن جایگاه در Region 8 چیست؟
در وهله اول از نظر کارهای تحقیقاتی ارتباطات را با گروه و زیر گروههای دیگر برقرار کنید و سعی کنید حتماً در گردهمایی ها شرکت کنید. از دانشجویان مشغول به تحصیل حتماً در فعالیتها استفاده کنید تا از الان علاقه مند شده و روحیه زیادی برای فعالیت پیدا کنند. همچنین از صنعتگران دعوت کنید تا بیشتر شرکت کنند و به هر بهانه ای آنها را درگیر فعالیتهایتلان کنید. مثلاً هر دو هفته یا یک ماه یک کارگاه آموزشی برگزار کنند.
با توجه به امکانات و محدودیت های موجود، به نظر شما دانشجویان در ایران در چه زمینه هایی از مخابرات می توانند فعالیت و پژوهش کنند؟
با توجه به مقالاتی که در این کنفرانس دیدم، دانشجویان ایرانی توانایی فعالیت در هر زمینه ای را دارند و کارهای بسیار خوبی را ارائه می کنند. در هر جامعه ای محدودیت وجود دارد، مثلاً در زمینه ساخت قطعات IC و ادوات نیمه هادی محدودیت است ولی این محدودیت در جای دیگر نیز وجود دارد، مثلاً در آمریکا نیز ساخت آنها را دانشجو انجام نمی دهد و بیشتر در اختیار برخی کمپانی های مشخص است. اینها بیشتر مسائل سیاسی است. ولی مشکلی که در دانشگاههای ایران وجود دارد بحث ضعیف بودن ارتباط با صنعت است که باید روی آن زیاد تأکید شود.

پروفسور صفوی نائینی استاد دانشگاه واترلو در هجدهمین کنفرانس مهندسی برق، یک سخنرانی کلیدی و یک کارگاه آموزشی راجع به امواج میلیمتری ارائه نمودند. در حاشیه این سخنرانی، گفتگویی دوستانه با ایشان انجام گرفت که در ادامه مشروح آن را می خوانید:
ضمن عرض خسته نباشید و تشکر برای انجام این مصاحبه،
لطفاً نظرتان را راجع به هجدهمین کنفرانس مهندسی برق ایران بفرمایید.
به نظر من کنفرانس خوبی بود و استقبال بسیار خوبی از آن صورت گرفته که فراتر از انتظار من بود. افراد حاضر در این کنفرانس بسیار مطلع بوده و از آمادگی خوبی برخوردار بودند.
آیا این کنفرانس با کنفرانسهای خارجی قابل مقایسه بود؟
صد در صد. در بسیاری از کنفرانسهای خارجی مشکل کم بودن استقبال وجود دارد. حتی در کنفرانسهای داخل آمریکا که استقبال از آنها معمولاً بیشتر از کنفرانسهای اروپایی است، افراد حاضر در برخی جلسات ارائه مقاله ممکن است به 7 نفر نرسد ولی در این کنفرانس در هیج کدام از جلسات تعداد افراد را زیر 20 نفر ندیدم.
شاخه دانشجویی IEEE در دانشگاه صنعتی اصفهان به تازگی مجدداً فعالیتهای خود را آغاز کرده است. پیشنهاد شما برای فعالیتهای این شاخه برای پیشرفت و یافتن جایگاه در Region 8 چیست؟
در وهله اول از نظر کارهای تحقیقاتی ارتباطات را با گروه و زیر گروههای دیگر برقرار کنید و سعی کنید حتماً در گردهمایی ها شرکت کنید. از دانشجویان مشغول به تحصیل حتماً در فعالیتها استفاده کنید تا از الان علاقه مند شده و روحیه زیادی برای فعالیت پیدا کنند. همچنین از صنعتگران دعوت کنید تا بیشتر شرکت کنند و به هر بهانه ای آنها را درگیر فعالیتهایتلان کنید. مثلاً هر دو هفته یا یک ماه یک کارگاه آموزشی برگزار کنند.
با توجه به امکانات و محدودیت های موجود، به نظر شما دانشجویان در ایران در چه زمینه هایی از مخابرات می توانند فعالیت و پژوهش کنند؟
با توجه به مقالاتی که در این کنفرانس دیدم، دانشجویان ایرانی توانایی فعالیت در هر زمینه ای را دارند و کارهای بسیار خوبی را ارائه می کنند. در هر جامعه ای محدودیت وجود دارد، مثلاً در زمینه ساخت قطعات IC و ادوات نیمه هادی محدودیت است ولی این محدودیت در جای دیگر نیز وجود دارد، مثلاً در آمریکا نیز ساخت آنها را دانشجو انجام نمی دهد و بیشتر در اختیار برخی کمپانی های مشخص است. اینها بیشتر مسائل سیاسی است. ولی مشکلی که در دانشگاههای ایران وجود دارد بحث ضعیف بودن ارتباط با صنعت است که باید روی آن زیاد تأکید شود.
دیدگاه