مشکل در پین های ورودی میکرو(با صفر کار کنه بهتره یا با یک؟)

[ShahinRad]

سلام
من یه میکرو دارم که یه سری پایه ها رو به عنوان ورودی تعریف کردم.

و اومدم برق 5 ولت رو مستقیم دادم به باتن و بعد باتن هم وصل شده به پایه ورودی میکرو. در این حالت اگه پایه ورودی میکرو یک بشه اعمال مورد نظر انجام میشه.
مشکل اینه که خودش بدون اینکه دکمه رو بزنم رفتاری رو انجام میده که انگار دکمه رو زده.

توی اینترنت دیدم که اکثرا میان برق 5 ولت رو میدن به یه مقاومت 10 کیلو. بعد از مقاومت یکیش رو میدن به پایه میکرو و یکیش رو میدن به باتن. و پایه دوم باتن رو وصل میکنن زمین. توی این حالت در صورتی که پایه ورودی میکرو صفر بشه اعمال مورد نظر رو انجام دادن.

خواستم ببینم تفاوت این دوتا چیه؟ کدوم مطمئن تره و چرا؟

ببخشید سوالت من اینقدر ابتدایی هستن.

[shahab_taheri]

پاسخ : مشکل در پین های ورودی میکرو(با صفر کار کنه بهتره یا با یک؟)

سلام
مقاومتی که اونجا گذاشته به مقاومت pull up معروفه.
وقتی شما یه پایه رو به صورت ورودی تعریف کنی وبه هیچ جایی وصل نباشه، به دلیل hi impedance (های امپدانس یا همون بالا بودن مقدار مقاومت داخلی ورودی)، نیاز جریانی پایه برای تغییر سطح ولتاژ خیلی کم میشه یعنی پایه با کمترین جریانی
تغییر وضعیت میده و چون در محیط نویز فراوونه پس نویزها میتونن به سادگی پایه رو به بازی بگیرن.
حالا با 2 روش میشه کار کرد یکی مقاوم pull up و یکی دیگه مقاومت pull down.
pull up داخلی: اگر پایه به صورت ورودی تعریف بشه و مقدار پایه رو یک بذارید دیگه نیازی به مقاومت بیرونی نیست و حجم مدار کم میشه.
pull up خارجی: پایه به صورت ورودی تعریف و مقدار پایه برابر با صفر میشه و مدارش یک سر مقاومت به vcc سر دیگه مقاوت به پایه میکرو. و سر مشترک که اتصال پایه میکرو به مقاومت هست به یک سر کلید و سر دیگه کلید به زمین وصل میشه.
pull down: فقط به صورت مقاومت خارجی هست و ضمنا مرسوم نیست. پایه به صورت ورودی تعریف میشه و مقدار پایه برابر با صفر قرار داده میشه و حالا یک سر مقاومت به زمین و سر دیگه مقاومت به پایه میکرو و سر مشترک پایه میکرو و مقاومت
به یک سر کلید و سر دیگه کلید به vcc وصل میشه.
کلا مقاومت های pull up و pull down برای اعمال سطح و پیچوندن نویز هستن.

[ShahinRad]

پاسخ : مشکل در پین های ورودی میکرو(با صفر کار کنه بهتره یا با یک؟)

سلام
مقاومتی که اونجا گذاشته به مقاومت pull up معروفه.
وقتی شما یه پایه رو به صورت ورودی تعریف کنی وبه هیچ جایی وصل نباشه، به دلیل hi impedance (های امپدانس یا همون بالا بودن مقدار مقاومت داخلی ورودی)، نیاز جریانی پایه برای تغییر سطح ولتاژ خیلی کم میشه یعنی پایه با کمترین جریانی
تغییر وضعیت میده و چون در محیط نویز فراوونه پس نویزها میتونن به سادگی پایه رو به بازی بگیرن.
حالا با 2 روش میشه کار کرد یکی مقاوم pull up و یکی دیگه مقاومت pull down.
pull up داخلی: اگر پایه به صورت ورودی تعریف بشه و مقدار پایه رو یک بذارید دیگه نیازی به مقاومت بیرونی نیست و حجم مدار کم میشه.
pull up خارجی: پایه به صورت ورودی تعریف و مقدار پایه برابر با صفر میشه و مدارش یک سر مقاومت به vcc سر دیگه مقاوت به پایه میکرو. و سر مشترک که اتصال پایه میکرو به مقاومت هست به یک سر کلید و سر دیگه کلید به زمین وصل میشه.
pull down: فقط به صورت مقاومت خارجی هست و ضمنا مرسوم نیست. پایه به صورت ورودی تعریف میشه و مقدار پایه برابر با صفر قرار داده میشه و حالا یک سر مقاومت به زمین و سر دیگه مقاومت به پایه میکرو و سر مشترک پایه میکرو و مقاومت
به یک سر کلید و سر دیگه کلید به vcc وصل میشه.
کلا مقاومت های pull up و pull down برای اعمال سطح و پیچوندن نویز هستن.

ضمن تشکر از پاسخ مفصلتون.
استفاده از کدوم روش بهتره؟
pull up داخلی کد خاصی داره یا نه؟ این شکلی که من الان بستم پول پ داخلیه؟ این پول پ داخلی چجوری اجرا میشه؟

[shahab_taheri]

پاسخ : مشکل در پین های ورودی میکرو(با صفر کار کنه بهتره یا با یک؟)

خواهش میکنم.
pull up مرسومه.
مثلا پین 0 پورت d:

DDRD &= ~(1<<PD0);  // پین 0 از پورت دی رو ورودی کن


معادل دستور بالا
DDRD &= 0b11111110;
PORTD |= (1<<PD0);  // پین 0 از پورت d رو pull-up کن