اطلاعیه

Collapse
No announcement yet.

مطالب و داستان‌های کوتاه و مینی مال ( برای وق

Collapse
این موضوع برجسته شده است.
X
X
 
  • فیلتر
  • زمان
  • Show
Clear All
new posts

    پاسخ : مطالب و داستان*های کوتاه و مینی مال ( برای وق

    بادرود

    یه برنامه برای میکرو بود که باید تستش میکردم و نخواستم کلی وقت بذارم و روی بردبورد ببندم و خواستم با مداری که قبلا درست کرده بودم امتحانش کنم
    خب فقط یه دونه ال سی دی 2*16 داشتم که تو خرت پرت هام بود و چند تا از پایه های پین هدرش شکسته بود ..
    اومدم یا قلع کش پین هدر درربیارم ولی از اونجا که قلع کش قوی نبود و چینی پین ها ازاد نمیشد و قلع توی سوراخ ها خارج نمیشد
    شاید یک ساعتی رو مخ من پیادروی میکرد و من عصبانی شدم و سیم چین برداشتم و با حرص سعی کردم پین هدر از پایه هاش قطع کنم که یکی یکی پین ها رو دربیارم
    ولی همیشه اون جوری که انتظار داریم پیش نمیره و حین این کار چند تا از پد ها ال سی دی درومد
    کلا همچین مواقعی که میخواید قطعه ای دربیارید کاملا مواظب پد ها باشید که کنده نشن

    خب تراک ها هم خیلی باریم هستن و کاریش نمیشد کرد .. خلاصه بی خیالش شدم و اعصابم خط خزی شده بود که یه ال سی دی حداقل 50 تومنی از دستم درومد

    حالا چیکار کنم ؟اهان .. یه ال سی دی دیگه داشتم که رو یه مدار قدیمی بدون استفاده بود و رفتم سراغ اون و خواستم از ال سی دی اون استفاده کنم
    خب استفاده کردم و مدار بستم و جواب لازم گرفتم
    حالا برای تست مدار از باتری 12 ولت استفاده کردم و وقتی کارم تموم شد اومدم جمع کنم باتری و برد بذارم گوشه ای که یه لحظه دیدم ال سی دی روشن شد
    توجه نکردم
    ادما برخی مواقع مغزشون خوب کار نمیکنه .. در واقع مغز ما برای همین طراحی شده بغیر کار های پیچیده تری که میکنه باید حوایش به خیلی چیز ها باشه تا ما واکنش خوبی داشته باشیم راجب پیرامونمون
    ولی گاهی مغز به ما اطلاعات لازم نمیده .. مثلا اگر خوب نخوابیده باشیم و گیج خواب باشیم این موضوع اتفاق بیشتری می افته و ذهن ما بازدهیش پایین میاد

    خب توجه نکردم و گذاشتم گوشه ای
    دوباره رفتم سراغش .. و دیدم که کار نمیکنه ؟ یعنی چی ؟ اخرین لحظه صحیح و سالم گذاشتم اینجا ؟
    خلاصه کمی باهاش ور رفتم دیدم وقتی تغذیه رو وصل میکنم رگلاتور کم کم داغ میشه ؟ انگار یه قطه ای سوخته بود یا اتصال کوتاه شده بود
    همه جا رو خوب نگاه کردم خبری از مورد خاصی نبود
    دیدم ال سی دی هم چیزی نشون نمیده ؟ ایا ال سی دی سوخته بود ؟
    تمام اتهامات طرف میکرو بود و در ردیف دوم ال سی دی و ده ها قطعه دیگه
    یک راست رفتم سراغ میکرو .. حب چجور تستش کنم ؟ خب یه میکرو دیگه میذارم ؟ ایا دارم ؟ باید میرفتم میگشتم وو احتمالا داشتم چون دیده بودم
    اره بود یه مگا هشت قدیمی سر حال نه از این جدیدا که از روز اول نصف قسمت هاش کار نمیکنه و خلاصه قلابی هستن
    میکرو آکبند رو گذاشتم ؟ کار کرد ؟ یعنی میکرو قبل سوخته بود
    ولی چرا ال سی دی کار نمیکرد ؟ یعنی اونم اره ؟
    اره اونم اره ... سوخته بود
    قلبم اتیش گرفت 170 هزار رفت تو پاچم تو چند ساعت .. دو تا ال سی دی خراب کردم و یه میکرو
    حالا ؟ چرا اینا سوختن ؟ من که صحیح سالم گذاشته بودم یه گوشه ای .. چه مرگشون شد یهو تصمیم گرفتم بسوزن ؟
    خب باید برگردیم به زمان قبل و ویدیو ها رو چک کنیم
    وققلقلق قللل مممییی وولولول ذذذذذببب قیقیقی خخ خب برگشتیم خوب نگاه کنید به اخرین لحظاتی که مدار گذاشتم گوشه ای و تا چند ثانیه قبلش کار میکرد
    وقتی ازمایش انجام دادم یعنی اخرین لحظات ؟ و مدار جمع کردم ؟؟؟
    اره برد رو که سولدر ماسک هم نداشت گذاشتم رو باتری و با یه دست هر دو شونو بلند کردم ؟ بذارید زوم کنم زززززززوو م
    نگاه کنید برد سولدار نداره و من گذاشتم رو باتری و پین های باتری یا همون 12 ولت وارد مدار شد و اونجا بود که یه لحظه ال سی دی روشن شد
    بیچاره دمش گرم قبل مرگش ازم خداحافظی کرد و چشنک بزرگی بهم زد .. فکر کنم میلی به این دنیا نداشت
    همون لحظه بود که میکرو و ال سی دی توسط ولتاز بزرگ 12 ولت چشم از دنیا بستن
    راستی تینی 13 شده 50 تومن .. دنیا اونقدر شده خراب که موش ها هم میخورن شراب
    مواظب خودتون و قطعاتتون باشید

    دیدگاه


      پاسخ : مطالب و داستان*های کوتاه و مینی مال ( برای وق

      نه میلیارد نام خداوند

      دکتر واگنر با لحنی که سعی میکرد تا حد ممکن خویشتندار باشد گفت: «این تقاضا از جهاتی غیرمعمول است. تا جایی که اطلاع دارم اولّین بار است یک صومعهی تبّتی میخواهد به کامپیوتر مجهز شود. امیدوارم دخالت نکرده باشم، ولی به ذهنم نمیرسد که... که... تأسیسات شما چطور استفادهای از این دستگاه میبَرَد. میتوانید توضیح بدهید که دقیقاً میخواهید با این وسیله چه کار کنید؟»

      لاما پاسخ داد: «با کمال میل!» بعد رَدایش را مرتّب کرد و به آرامی خطکش محاسبهای را که برای گفتگوهای مالی استفاده میکرد کنار گذاشت. ادامه داد: «کامپیوتر مارک پنج شما عملیاتهای ریاضی معمول را تا ده رقم انجام میدهد. با این همه، ما با حروف سروکار داریم، نه با اعداد. به همین دلیل امیدواریم شما مدارهای خروجی را طوری اصلاح کنید که دستگاه، حروف را چاپ کند، نه ستونهای اعداد را.»

      «گمان نکنم متوجه شده باشم...»

      «این کار ما برنامهای است که از سه قرن پیش روی آن کار میکنیم...راستش از زمانی که معبد بنا شده. کمی با طرز فکر شما بیگانه است؛ به همین دلیل امیدوارم وقتی توضیح میدهم با ذهنی پذیرا به حرفهایم گوش کنید.»

      «طبعاً.»

      «مسئله واقعاً ساده است. ما میخواهیم فهرستی تهیه کنیم که شامل همهی اَسماء احتمالی خدا باشد.»

      «بله؟»

      لاما خونسردانه ادامه داد: «دلایلی در دست داریم که این طور نتیجه بگیریم چنین اسمهایی نمیتواند با حروفی بیشتر از نُه حرفِ موجود در الفبای ابداعی خودمان نوشته شود.»

      «و شما این کار را از سه قرن پیش تا به حال انجام میدادید؟»

      «بله! و انتظار داشتیم انجام دادنِ این فریضه پانزده هزار سال طول بکشد.»

      «آها...» دکتر واگنر کمی گیج به نظر میرسید. «حالا میفهمم چرا یکی از دستگاههای ما را میخواهید. ولی هدف این برنامه دقیقاً چیه؟»

      لاما لحظهای تردید کرد. واگنر ترسید که ناخواسته اهانتی کرده باشد، امّا اگر هم چنین بود نشانی از آزردگی خاطر در پاسخ لاما به چشم نمیخورد.

      «اگر دلتان بخواهد، میشود اسمش را گذاشت یکی از مناسک و شعائر ما؛ ولی بخشی از اصولِ دین ماست. همهی اسماء باریتعالی ــ خدا، یهوه، الله و امثال آن ــ فقط برچسبهایی انسانساخته هستند. در این مورد مسئلهی فلسفی دشواری هست که قصد ندارم بحثی از آن پیش بکشم، ولی جایی در میان ترکیبهای احتمالی حروف، ترکیبی هست که نامِ راستینِ خداست. ما با تغییرِ جایگاهِ منظّمِ حروف سعی کردیم همهشان را فهرست کنیم.»

      «میفهمم. شما از آآآآآ... شروع کردید و کار را تا ییییی... ادامه میدهید.»

      «دقیقاً. هرچند الفبای مخصوصِ خودمان را داریم. البته مواردی هم مثل اصلاح ماشینهای تحریرِ ریاضیاتی سازگار با این مسئله باید کارِ پیش پاافتادهای باشد. مورد دیگر هم جایگزین کردن مدارهای مناسب برای حذفِ ترکیباتِ مضحک است. مثلاً... هیچ حرفی نباید بیشتر از سه بار پشت سر هم بیاید.»

      «سه بار؟ قطعاً منظورتان دو بار است.»

      «نه! سه بار. حتا اگر زبان ما را هم میفهمیدید توضیح آن مدّت زیادی
      طول میکشید.»

      واگنر به سرعت گفت: «مطمئناً! ادامه بدهید.»

      «خوشبختانه، باید مسئلهی آسانی باشد که کامپیوترتان را با این موضوع سازگار کنید. یعنی بعد از اینکه یک بار برنامهریزی شد، ترتیب حروف را منظماً تغییر بدهد و نتیجه را چاپ کند. کاری که قرار بود برای ما پانزده هزار سال طول بکشد در عرض صد روز
      تمام میشود.»

      دکتر واگنر به دشواری سروصداهای خیابان مَنهَتن را از آن پایین میشنید. لاما از دنیای دیگری بود؛ از دنیایی با کوههای طبیعی، نه مصنوع. آن بالا در آشیانهی دوردستشان، این راهبها صبورانه نسل بعد از نسل کار میکردند و فهرستِ کلماتِ بیمعنیشان را میساختند. دیوانگیهای بنیآدم نمیخواهد حد و مرزی داشته باشد؟ امّا، نمیبایست هیچ ردّی از افکارش را بروز میداد. همیشه حق با مشتری است...

      دکتر واگنر پاسخ داد: «شکی نیست که میتوانیم مارک پنج را برای چاپ فهرستهای اینچنینی آماده کنیم. من بیشتر نگران مسئلهی نصب و نگهداری هستم. این روزها، حمل و نقل تا تبّت چندان سهل نیست.»

      «ترتیبش را میدهیم. قطعات آن قدر کوچک هستند که از طریق هوا حمل شوند؛ این یکی از دلایلی است که دستگاه شما را انتخاب کردهایم. اگر تا هند بیاوریدشان، حمل تا تبّت را خودمان انجام میدهیم.»

      «و میخواهید دو تا از مهندسهای ما را هم در اختیار داشته باشید؟»

      «بله! برای سه ماه. یعنی مدّتزمانی که برنامه وقت میبرد.»

      «شک ندارم کارکنان ما کارشان را خوب انجام میدهند.» دکتر واگنر شتابزده یادداشتهایی را روی کاغذهای روی میزش نوشت و ادامه داد: «فقط دو نکتهی دیگر باقی میماند که...»

      پیش از آنکه جملهاش را تمام کند، لاما تکهی کاغذِ کوچکی را از جیبش بیرون آورد و گفت: «این موجودی اعتباری من در بانک آسیا است.»

      «متشکرم. به نظر میرسد که... اِه... کافی باشد. مسئلهی دوّم به قدری واضح است که تا الان از آن چشمپوشی شده. شما چه منبع انرژی الکتریکیای در اختیار دارید؟»

      «یک مولّد دیزلی که پنجاه کیلووات برق با ولتاژ صد و ده ایجاد میکند. تقریباً پنج سال پیش نصب کردند و کاملاً قابل اعتماد است. این مولّد، زندگی را در معبد خیلی راحتتر کرده؛ ولی در واقع برای این نصب شد که نیروی دستگاههای نیایش را تأمین کند و احتیاجی به زور بازو نباشد.»

      واگنر پاسخ داد: « باید فکرش را میکردم.»



      چشماندازی که از فراز دیوارهای معبد پیش رویش بود سرگیجه میآورد، ولی با گذشت زمان به آن خو گرفته بود. پس از سه ماه، جورج هایلی دیگر از فرو افتادن به پرتگاه هفتصدمتری بـا عرصهی شطرنجِ کشتزارها در درّهی زیر پایش نمیهراسید. به سنگهای بادسوده تکیه زده بود و با اخم به کوههای دوردستی چشم دوخته بود که هیچوقت به خود زحمت نداد اسمشان را بداند.

      جورج پیش خودش میگفت این جریان، مزخرفترین چیزی است که تا به حال برایش اتفاق افتاده. پروژهی بهشت خیالی؛ یک نفر در آزمایشگاه این اسم را
      رویش گذاشته بود. هفتهها بود مارک پنج، فرسنگها لاطائلات را روی برگه
      چاپ میکرد و بیرون میداد. کامپیوتر، آهسته و پیوسته، حروف را با همهی ترکیبات ممکن کنار هم میچید و پیش از آنکه به مرحلهی بعد برود، نتایج را بیرون میداد. برگهها که از ماشینتحریر الکتریکی پدیدار میشدند، راهبها به دقت مرتّبشان میکردند و به صورت کتابهای کوهپیکری به هم میچسباندند. خدا را شکر که کارشان تا هفتهی بعد تمام میشود. جورج نمیدانست چه معادلات ناشناختهای راهبها را قانع کرده بود که نیازی نیست خودشان را به دردسر بیندازند و واژهها را با ده یا بیست یا حتا صد حرف بسازند... کابوس همیشگی جورج این بود که تغییری در برنامهشان پیش بیاید و لامای اعظم (که آنها او را سام جاف مینامیدند، هر چند از زمین تا آسمان با او تفاوت داشت.) اعلام کند طرح تا سال 2060 ادامه پیدا میکند. آنها واقعاً آمادگی این کار را داشتند.

      جورج صدای محکمِ به هم خوردنِ درِ بزرگِ و چوبینِ آنجا را در میان باد شنید و چند لحظه بعد چاک پشت سر او کنار دیوار ایستاد. مثل همیشه یکی از سیگارهای برگش را میکشید که او را با راهبها سخت صمیمی ساخته بود. به نظر میرسید این راهبها بدشان نمیآمد همهی لذّتهای خُرد و برخی لذّتهای بزرگ را بچشند. سیگار هم یکی از علاقههایشان بود. آنها ممکن بود دیوانه باشند، ولی خشکمغز نبودند. برای مثال، آن رفت و آمدهای متواتری که به دهکده داشتند...!

      چاک خیلی سریع گفت: «گوش کن، جورج! چیزی شنیدم که بعید نیست به معنای دردسر باشد.»

      «چی شده؟ دستگاه درست کار نمیکند؟» بدترین پیشامدی بود که به تصوّر جورج میرسید. اگر این طور میشد بازگشتشان به تأخیر میافتاد و هیچ چیز از
      این دردناکتر نبود. با وجود احساسی که الان در خود سراغ داشت، حتّا دیدن یک آگهی بازرگانی برایش مثل مائدهای آسمانی میماند. هر چه باشد آن هم حلقهی وصلی با خانه بود.

      «نه! از آن دردسرها نیست.» چاک به دیوار نزدیکتر شد. این کار، خلافآمد عادتش بود؛ از بلندی میترسید. «من فهمیدم این کارهایشان برای چیست.»

      «منظورت چیست؟ گمان میکردم میدانیم.»

      «البته میدانیم راهبها سعی دارند چه کار کنند. ولی نمیدانیم چرا. و این هم ابلهانهترین قسمت ماجرا است.»

      جورج پرخاش کرد: «چیزی بگو که قبلاً نمیدانستم.»

      «...سام پیر دستش را تازه برای ما رو کرده. خودت دیدی که چطور هر روز عصر میآید بیرون و خروج برگهها را تماشا میکند. راستش این بار کمی هیجانزدهتر به نظر میرسید یا دست کم احساسی داشت که شبیه این بود. وقتی بهش گفتم که ما دورِ آخرِ کار هستیم با آن لهجهی بیمزهاش پرسید هیچ میخواهم بدانم چرا دارند این کار را میکنند یا نه. گفتم که البته... و اون هم به من گفت که چرا.»

      «ادامه بده... یالّا.»

      «خیال میکنند وقتی همهی اسمهای او را فهرست کردند ــ میگویند تقریباً نُه میلیارد اسم میشود ــ خدا به مقصودش دست پیدا کرده. یعنی علّت آفرینش انسان هم به سر رسیده و نیازی به ادامهی وجودش نیست. جداً افکارشان مثل کفر است!»

      «خب، از ما میخواهند چه کار کنیم؟ خودکشی؟»

      «احتیاجی نیست. وقتی فهرست تمام شد، خدا خودش مداخله میکند و خیلی راحت همه چیز نیست و نابود میشود... هوتوتو...»

      «آها! حالا فهمیدم. زمانی که کار ما تمام بشود، پایان جهان هم از راه میرسد.»

      چاک خندهای عصبی و بریده زد و گفت: «این را من هم به سام گفتم. به نظرت چی شد؟ فقط خیلی مرموزانه نگاهم کرد، انگار که خنگترین شاگرد کلاسش باشم. بعد گفت که هیچ مسئلهای از این واضحتر نیست!»

      جورج کمی روی این موضوع فکر کرد و ناگهان گفت: «من که اسمش را میگذارم نداشتن ذهن باز. حالا باید چه کار کنیم. گمان نکنم کمترین اهمیتی برای ما داشته باشد. از اینها گذشته، ما قبلاً هم به این قضیه واقف بودیم که آنها احمقند.»

      «آره؛ ولی نمیفهمی چه اتّفاقی ممکن است پیش بیاید؟ وقتی فهرست تکمیل بشود
      و در صور ندمند، یا هر چیز دیگری که آنها انتظارش را دارند پیش نیاید، ما مقصّر میشویم. چون که آنها دارند دستگاه ما را استفاده میکنند. به هیچ عنوان از این بابت راضی نیستم.»

      جورج خیلی آرام گفت: «میفهمم. حق با توست. ولی میدانی که؟ این جور چیزها همیشه هم پیش آمدهاند. بچّه که بودم تو لوییزیانا یک واعظ مشنگ زندگی میکرد. یک بار گفت یکشنبهی بعد پایان جهان است. خیلیها حرفش را باور کردند؛ حتّا خانههاشان را فروختند. وقتی هیچ اتّفاقی نیفتاد، خیال نکن نظر هیچ کدامشان برگشت. فقط گفتند توی محاسباتش به خطا رفته و هنوز هم حرفهاش را قبول داشتند. به گمانم الان هم خیلیها بهش ایمان دارند.»

      «نکتهای که فراموش کردی این است که اینجا لوییزیانا نیست. اینجا فقط ما دو نفر هستیم و روبهرومان چندصد تا از این راهبها. ازشان خوشم میآید، و برای سام پیر هم وقتی همهی زندگیش نتیجهی عکس بدهد ناراحت میشوم. با وجود این، دوست دارم آن موقع جای دیگری باشم.»

      «چند هفتهای میشود آرزوی من هم همین است. ولی تا زمانی که قرارداد تمام بشود و وسیلهای نیاید که ما را ببرد، کاری از دستمان برنمیآید.»

      چاک متفکرانه گفت: «البته! ولی ما همیشه میتوانیم ترتیب یک خرابکاری کوچولو را بدهیم.»

      «به جهنّم که میتوانیم! کار را طولانیتر میکند.»

      «منظورم که این نیست. این طور که میگویم به قضیه نگاه کن! ...کار دستگاه تا چهار روز دیگر تمام میشود. البته اگر همین جور بیست ساعت در روز کار کند. وسیله هم تا یک هفتهی دیگر میآید. پس تنها کاری که باید بکنیم این است که موقع یکی از بازدیدها قطعهای را پیدا کنیم که احتیاج به تعویض داشته باشد؛ قطعهای که کار را برای چند روز به تأخیر بیندازد. حتماً تعمیرش میکنیم، امّا نه با عجله. اگر همهی کارها را درست زمانبندی کنیم، وقتی توی فرودگاه هستیم که آخرین اسم از دستگاه بیرون میآید. آن موقع هم که دستشان به ما نمیرسد.»

      جورج گفت: «از این راهحل خوشم نمیآید. اوّلین بار است میخواهم توی
      وظیفه قصور کنم. به جز آن هم، کار ما بدگمانشان میکند. نه! من صبر میکنم ببینم چی پیش میآید.»

      هفت روز بعد باز هم گفت: «من هنوز هم از این راه خوشم نمیآید.» و در همان حال، تاتوهای کوهی جانسخت، آنها را از جادهی پیچاپیچ کوهستان پایین میبردند. ادامه داد: «تو که خیال نمیکنی من از ترس دارم فرار میکنم؟ برای آن پسرهای پیر و بیچارهی آنجا خیلی متأسفم. نمیخواهم وقتی پِی به حماقتشان میبرند آنجا باشم. تصورش را بکن! سام باید چه کار کند؟»

      چاک جواب داد: « مسخره است! ولی وقتی که گفتم خداحافظ، به نظرم رسید میداند داریم کلَک سوار میکنیم و فقط نمیخواهد اهمّیتی به این موضوع بدهد. چون که میداند دستگاه آرام کارش را ادامه میدهد و وظیفهاش خیلی زود تمام میشود. بعد از آن هم که... خب البته برای سام ‹بعد از آن›ی وجود ندارد.»

      جورج کمی در زین جابهجا شد و به بالای جاده چشم دوخت. اینجا، آخرین جایگاهی بود که میشد نمای خوبی از معبد دید. ساختمانهای نوکتیز و چنبرهای آن در میان شفق به شکل سایه در آمده بود و گُلهبهگُله نورهایی همانند پنجرههای کشتی روی آن سوسو میزد. این نورها هم همان مدار مارک پنج را استفاده میکردند. جورج از خود پرسید: تا کی باز هم انرژی را با هم قسمت میکنند؟ آیا راهبها از کوره در میروند و ناامیدانه کامپیوتر را خرد میکنند؟ یا فقط بار دیگر مینشینند و محاسباتشان را از نو سر میگیرند؟

      دقیقاً میدانست که حالا بالای کوه چه اتّفاقاتی میافتد. لامای اعظم و دستیارانش با رداهای ابریشمیشان نشسته بودند و برگهها را نگاه میکردند که خردهراهبها از کنار ماشین برمیداشتند و آنها را به شکل کتابهایی بزرگ به هم میچسباندند. هیچ کس چیزی نمیگفت. تنها صدایی که میآمد تاپتاپی بیوقفه بود از بارانِ بیپایانِ ضرباتِ کلیدها روی کاغذ. مارک پنج خود کاملاً ساکت بود و تنها هر ثانیه هزاران محاسبه انجام میداد. جورج اندیشید: سه ماه انجام دادن این کار برای هر کسی کافی است تا از دیوار صاف هم بالا برود!

      چاک فریاد زد: «هواپیما آنجاست! چقدر خُشگل!»

      جورج اندیشید البته که هست. یک دیسی سهی قدیمی و درب و داغان که در انتهای باند فرودگاه، مثل صلیبی سیمین و کوچک آرام گرفته بود و تا دو ساعت دیگر آنها را به سوی آزادی و سلامتِ عقل میبرد؛ خیالاتی بود که مثل مشروب ناب، ارزش مزهمزه کردن داشت. تاتو که به زحمت و از سر شکیبایی خود را به پایین دامنه میکشاند، جورج اجازه داد که این افکار در ذهنش جولان بدهد.

      شبِ سریعْ پیدای بلندیهای هیمالیا کمابیش پیدا شده بود. خوشبختانه، با ورودشان به این منطقه جاده هموار شده بود و آنها هم هر دو مشعل داشتند. آسمانِ بالای سرشان، کاملاً صاف بود و با ستارگان آشنا و دوستداشتنیاش یکپارچه میدرخشید. جورج اندیشید دست کم خطری از سمت آب و هوا برای خلبان نیست تا جلوی پرواز را بگیرد. این موضوع تنها دغدغهاش بود.

      کمی آواز خواند، ولی پس از مدتی رها کرد. عرصهی گستردهی کوهستان که در هر سمتش مثل ارواح رویپوشانده و رنگپریده کورسو میزد برایش سرخوشی نداشت. نگاهی به ساعتش انداخت.

      رو برگرداند و به چاک گفت: «باید یک ساعت دیگر آنجا باشیم.» و بعد از کمی تأمل اضافه کرد: « نمیدانم کامپیوتر کارش را تمام کرده یا نه؟ دیگر وقتش است.»

      چاک پاسخ نداد. به همین دلیل جورج از روی زین سرش را برگرداند. تنها صورت جورج را دید که مثل تخممرغ سفیدی به سمت آسمان گرفته بود.

      چاک زمزمه کرد: «نگاه کن!» و جورج چشمانش را به سمت آسمان چرخاند. همیشه برای هر چیزی یک لحظهی واپسین وجود دارد.

      بالای سرشان بی هیچ تردیدی، ستارهها چشمکی میزدند و خاموش میشدند.

      نویسنده : آرتور سی کلارک
      مترجم : حسین شهرابی
      برگرفته از :فصلنامه فرهنگی - هنری / دوره جدید / شمارهی 1 / بهار 1386 جشن کتاب
      جدیدترین ویرایش توسط emitor; ۱۸:۵۸ ۱۴۰۰/۰۶/۲۱.
      پاره ای از رویکردهای دفاعی

      دیدگاه


        پاسخ : داستان کوتاه و مینی مال ( برای وقتی منتظر جواب سوالاتونین )

        نوشته اصلی توسط emitor نمایش پست ها
        دوست عزیز
        چند سایت ایرانی هستند که ترجمه داستانهای علمی تخیلی را ارائه میکنند ....گرچه این داستان به طور کامل در رده غلمی تخیلی قرار نمیگیره
        سلام خدمت دوستان
        میشه یکم بیشتر توضیح بدین؟ این داستانه یا در حال وقوعه؟
        البته چنین چیزی بعید نیست که اتفاق بیفته
        همیشه کامل توضیح بدهیم تا جواب کامل بگیریم.
        لطفا برای تشکر روی دکمه تشکر بزنید و بخاطر این پست نزنید که تایپیک شلوغ نشود
        تایپیک های من:
        حل تمام مشکلات atmega128a (eca.ir)
        آموزش کار با سایت (eca.ir)

        دیدگاه


          پاسخ : داستان کوتاه و مینی مال ( برای وقتی منتظر جواب سوالاتونین )

          نوشته اصلی توسط electromohammad نمایش پست ها
          سلام خدمت دوستان
          میشه یکم بیشتر توضیح بدین؟ این داستانه یا در حال وقوعه؟
          البته چنین چیزی بعید نیست که اتفاق بیفته

          دوست عزیز
          اگر منظور شما گوگل باشه در این مورد حرف و حدیث های بسیاری وجود داره .... البته گوگل مدعیه همه اطلاعات ذخیره بر روی سرورهاش کاملا دقیق و مستنده ....یعنی با مشاهده کش هر سایت میشه فهمید گوگل چه تاریخ و چه ساعتی اون سایت را بر روی سرورهای خودش ذخیره کرده ....ولی اولویت نمایش که گوگل به منظور جلوگیری از سوء استفاده احتمالی فرمولهای راضی آن را به طور کامل فاش نکرده به طور یقین به منظورهای خاصی نرمالیز میشه ... قدرت جادویی یک موتور جستجو هم در همینه .... به طور مثال ممکنه جستجو کنیم بهترین اتومببیل یا ایمین ترین اتومبیل و گوگل نتایج را به شکلی نمایش بده که ما به نتیجه مورد نظرش برسیم ....یعنی برند خاصی در ذهن جستجو کننده جای بگیره .... حالا با توجه به این توانایی هسته اصلی گوگل نیاز به اطلاعات جانبی بسیاری داره .....یکی همین کنترل ایمیلها بود که چند سال پیش جنجالی به پا کرد ....یعنی گوگل در زمان ساخت ایمیل و ارائه توافق نامه ( که خیلی ها بدون خواندن همه مفاد آن را Accept میکنند ) میگه از کلمات موجود در ایمیل شما برای بدست آوردن اطلاعات آماری استفاده میشه ( البته بدون توجه به فرد خاص ) که البته این خودش هم برای آنها بسیار ارزشمنده
          گفته شده گوگل و سازمانهای اطلاعاتی گاهی این قانون را رعایت نکرده و بدون داشتن مجوز قضایی ایمیلهای خاصی را کنترل میکنند ....موضوع همین داستان
          پاره ای از رویکردهای دفاعی

          دیدگاه


            پاسخ : داستان کوتاه و مینی مال ( برای وقتی منتظر جواب سوالاتونین )

            او زندگی کرده یا ما؟

            دلیل: ادغام دو پست برای جلوگیری از اسپم

            ترسناک طور

            دیدگاه


              پاسخ : داستان کوتاه و مینی مال ( برای وقتی منتظر جواب سوالاتونین )

              زیبا بود !

              دیدگاه


                پاسخ : داستان کوتاه و مینی مال ( برای وقتی منتظر جواب سوالاتونین )

                دیدگاه


                  پاسخ : داستان کوتاه و مینی مال ( برای وقتی منتظر جواب سوالاتونین )

                  مجی بلبل و فعالیت در فضای مجازی :

                  دیدگاه


                    پاسخ : داستان کوتاه و مینی مال ( برای وقتی منتظر جواب سوالاتونین )

                    نوشته اصلی توسط peeshgam نمایش پست ها
                    مجی بلبل و فعالیت در فضای مجازی :

                    https://www.aparat.com/v/TxZ5t/طنز_ز..._با_بازی
                    این کلیپ فوق العاده ست،
                    به خصوص اون قسمتش که میگه " من زدم، بازم می زنم" ، حکایت بعضی از این جریانات عجیب و غریب پشت فضای مجازی هست که از آسیب زدن به دیگران خسته نمی شن، انگار براشون تفریح شده.

                    دیدگاه

                    لطفا صبر کنید...
                    X